School's out for summer !

Zes weken niet vergaderen, geen ADHD, geen Asperger, geen PDD-NOS, geen mentoraat, geen koffie die al uren op een plaatje staat te sudderen, geen techno, geen discussies over drugs/alcohol/roken of niet, geen evaluaties, geen les, geen ouders, geen leerplichtzaken, geen clusters, geen dramaqueens/kings...
Waarschijnlijk verveel ik me scheel na drie weken, maar nu is er alleen de zalige vaststelling dat ik even niet meedoe.

Terwijl ik midden in de heksenketel van de vierdaagse val noteer ik even het domste en vervelendste woord van vandaag : "gezellig".
Ik word altijd een beetje nerveus als dat woord valt.
Welke imbeciel heeft dit zo typisch nederlandse concept bedacht?
Is het een design-issue of een gemoedstoestand?
Moet ik meer glimlachen?
Of worden anderen daar dan weer nerveus van?
Hoe kan iets nu gezelliger worden als er een kleedje op ligt, of een plantje in staat?
Hoe werkt dat?
Vervelende mensen vallen misschien minder op als je wordt afgeleid door een prachtige vaas.
Of zoals in het geval van deze stad door al die beeldschone bier en hamburgertenten.
Overal bottlenecks, hekken, tribunes en bankstellen langs de weg.
"Om op te zitten tijdens de intocht aan de via Gladiola"
"Gezellig druk toch?"

Als iemand die grote gele brandende schijf (planeet? gaswolk?) tegenkomt...
Graag na eigen gebruik deze kant op sturen als wij over een paar weken op dat waddeneiland zitten.