Herfstzee

We waren op weg naar het concert in Haarlem.
Maar zoals gewoonlijk waren we weer uren te vroeg.
Dus zijn we een stuk doorgereden.

Bloemendaal zonder strandtenten is vergane glorie, en precies zoals ik het graag heb.
In plaats van de enorme buitendisco troffen we een paar restaurantjes langs een stuk desolate rijksweg die toevallig langs zee loopt.
Het was vloed.
We hadden op geen betere plek kunnen staan.
Om in de zonsondergang, met de harde wind, de branding en de krijsende meeuw boven onze hoofden, ijskoud, deze hele week definitief achter ons te laten.
Beneden aan de waterlijn stonden twee mensen een reeks taichi-bewegingen uit te voeren.
Net niet simultaan.
De dag was op dat moment volmaakt.
Ook al speelde de band die avond met minder vuur dan de avond ervoor, alles was goed.
Oude en nieuwe gezichten waren er dit weekend, zelfs van mensen die ik voor het eerst zag maar voor mijn gevoel een beetje ken, internet is een vreemd fenomeen...
T-head, Alien, Blank Frank, nicknames...
Ik glimlach als ik aan hen denk, het was zo leuk om ze "in het wild te zien" en te begroeten.
So take the best of care, see you around!
De band zelf was er aan toe om naar huis te gaan, het boekje dat ik had meegenomen om te lezen in de bus als ze zich verveelden waren ze misschien al wel in de eerste vijf minuten van het instrumenten inladen kwijtgeraakt...
Ik probeerde naderhand de drummer uit te leggen dat hun timing om uitgerekend dit weekend te spelen in dit land niet beter had gekund...maar veel hebben we er niet over gezegd.
Het gesprek ging vooral over zijn kinderen die hij mistte.
En over zoiets dergelijks hadden we het de avond daarvoor ook al gehad...
Een beetje onwennig met het onderwerp, niet over muziek, stonden we zo een poosje niks te zeggen en de zaal in te kijken.
Hij nam hartelijk afscheid van me toen ik hem wat later een goede thuisreis wenste...
Nu ik dit schrijf zijn ze allemaal, denk ik, weer bij hun famillie en vrienden in Canada.
En terwijl ik net als iedereen het liefst thuis wil zijn, wil ik tegelijkertijd ook ver weg van hier...
En wat dus een paar maanden geleden een heimwee naar de vakantie leek, blijkt toch steeds meer structureel een neiging tot vluchtgedrag te zijn.
Maar de zee hielp wel een beetje.
Alles met een brede horizon is nu goed, in elk opzicht...

http://www.southern.net/southern/band/NOMEA/disc.php