Ik wist het, ik zei het toch, ik wist het gewoon.
Zoals elk jaar stink ik er weer in, en dus houdt het "decembergevoel" mij toch bezig.
Ik weet zoals gewoonlijk niet goed wat ik er mee wil.
Meestal kom ik uit op oudere gebruiken en rituelen, die uit de tijd voordat de kerk het overnam en met ijzeren hand haar theorie en iconografie erop losliet.
Of dit nu een verkapte manier is om op een alternatieve manier niet uit de toom te vallen of een manier om stil te staan bij het licht in donkere tijden laat ik voor het gemak maar even in het midden.
Misschien zit het in onze genen.
Zonder dat we het doorhadden bijvoorbeeld vieren we vandaag per ongeluk een belangrijke noord-europese feestdag.
De nacht van 12 op 13 december is Sinte Lucia, waarbij het meisje met een lichtkrans op haar hoofd rondgaat met koffie en eten.
In elk gezin worden hele zoete deegwaren gebakken en uitgedeeld.
Deze lichtkrans met kaarsen, die wel wat van een advent-krans wegheeft, dragen de meisjes op 12 of 13 december, dat ligt aan de streek, en het wordt gezien als een voorbereiding op de komende kersttijd.
Ik vond het altijd al een beetje vreemd dat Sinte Lucia zo populair is bij de noorderburen.
Het is namelijk een italiaanse heilige, uit Sicilie, en waarom die nu geadopteerd is door, met name de scandinaven, weet ik niet precies.
Maar volgens de keltische draai die ook weer hier aan gegeven wordt is dit meisje de symbolische bruid van het licht, dat weer terug komt na de winterzonnewende...
Het past wel in de maand, door al die kaarsen, dat zal het ook wel zijn.
En dit naar aanleiding van het feit dat mijn lief en de kinderen suikerbolussen gebakken hebben...
Met andere woorden, behalve dat ik vandaag naar een tuincentrum in kerstsfeer ben geweest om kaarsen en groen spul in te slaan (ik weet het, ik ben niet goed bij mijn hoofd, want de rest van de provincie had ook dat plan), en ik de rest van het weekend achter elkaar alle delen van The Lord Of The Rings heb zitten kijken, had ik dus kennelijk niks anders om over te schrijven.
Misschien moet ik even wachten tot er iets noemenswaardigs gebeurt.
2 comments:
missgien zegt:
"Ik heb nog nooit van Sinte Lucia gehoord. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat van die bruid van het licht wel erg ver gezocht vindt.
Persoonlijk houd ik het bij Yule (of Joel, zoals ik het liever noem): wij hebben het hier in huis ook altijd over het December-Lichtfeest, waarmee we gelijk alle feesten die om het licht gaat bij elkaar pakken en zo een nieuwe traditie beginnen. Nu alleen nog Sinterklaas in het December-Lichtfeest zien te praten... ;-)
ja, vergezocht...in Ijsland, Scandinavie en ook in sommige engelstalige gebieden tot in Amerika toe (dat is dan de scandinaavse en ierse import) vieren ze deze dag vrij groot, met een processie en enorme lopende buffetten. de "Lucia" heeft ook altijd een hele schare volg-meisjes, die meelopen in een soort van omgang.Waar de link naar de zonnewende vandaan komt is mij niet helemaal duidelijk, maar kennelijk zijn de oudere tradities hardnekkiger dan de christelijke missionarissen hadden gedacht...het wordt toch echt zo omschreven...bruid van het licht...men heeft het maar zo gelaten denk ik omdat de ongekerstende bevolking in het noorden deze siciliaanse heilige wel heel erg vereerde, mooi meegenomen. Kon de rest van de goede boodschap naadloos aan vastgeplakt.
Post a Comment