Oranje is enkel een kleur.

foto's uit de Gelderlander
Uit de krant van vanochtend:
"De duizend (!) kinderen zingen uit volle borst het Gelders volkslied, maar hare majesteit krijgt er weinig van mee omdat de koets waarin ze samen met burgemeester Ter Horst heeft plaatsgenomen voortmaakt..."
Duizend kinderen van waarschijnlijk tientallen scholen hebben weken, zo niet maanden, onder leiding van een enthousiaste leerkracht, elke dag een minuut of tien, een lied ingestudeerd waarvan de belegen tekst vermoedelijk totaal nietszeggend is gebleven.
Al dat werk en uren van opgebouwde spanning voor anderhalve seconde.
Goh.
Ik heb echt helemaal niks met die mevrouw.
Ik heb haar in mijn hele leven een keer gezien.
Vijf jaar geleden.
Bij de Sint Stevenskerk, met wat universiteitsprofessoren eromheen.
Ik was daar die dag toevallig een vriendin tegengekomen.
Het werd steeds drukker om ons heen.
Net toen ik me begon af te vragen waarom, zegt zij (zelf afkomstig uit Somalie) tegen mij;"Wist je niet dat jouw staatshoofd hier vandaag op bezoek is, wil je haar niet zien ?"
Ik zei haar dat ik daar nooit op heb zitten wachten en dat ik haar daarom ook nog nooit in levende lijve gezien had.
Waarop zij, uitroepend "Maar ik ben toevallig wel nieuwsgierig naar haar!", mij als een schild vooruitduwde door de haag van mensen, ondertussen uitroepend "Pas op! zwangere vrouw!(dat was nog waar ook), mogen wij even passeren?!".
Dus stond ik opeens met mijn zwangere lijf tegen de dranghekken geperst, en net op dat moment kijk ik recht in de ogen van mijn monarch, die een halve meter van me af staat.
En wat ik nog heel goed weet, is wat ik toen dacht.
Ik dacht dat ze er uit zag als een wassen beeld.
Wat zij dacht weet ik niet, maar ze keek me wel, heel even, een beetje onzeker aan.
Ik weet vrij zeker dat ik me dat niet verbeeldde.
Ik lachte niet, ik zwaaide niet, ik keek alleen maar...beetje vreemd...
Ze glimlachte maar snel verder tegen de mensen naast me, en liep de kerk in.
Samen met de bofferds die wel in de positie verkeren om haar thee te geven, en programmaboekjes aan te reiken...
Raar fenomeen hoor, die monarchie.