Weten jullie het zeker?

De toren met vestingswerken en de toren zonder vestingswerken.
Kortom, een stom plan.
Een stenen kolos neer zetten op een heuvel waar geen fundament meer onder zit vereist kennelijk meer moed dan verstand.
Voor een toren waar we een keer opklimmen en dat was het dan.
Terwijl het park een plek is waar we meerdere keren per jaar vertoeven.
Met een bodemarchief dat ik uit beroepsinteresse graag in stand wil houden.
Met ruimte voor het groen en de stadsbewoners.
Met talloze zaken in de stad waar de financiele middelen voor dit project beter ten goede aan zouden komen.
Wil men serieus de geschiedenis terug halen?
Dan moeten de vestingswallen ook maar weer terug, en de stad weer op slot.
En het oude kasteel op de Valkhof en het fort in Lent aan de overkant opnieuw opgetrokken.
Het pontje naar de overkant moet weer varen.
De trein naar Kleve weer gaan rijden.
De Donjon herbouwen is alleen de krenten uit de pap vissen...half werk en niet meer te verantwoorden na alles wat er door de eeuwen heen gesloopt is in deze stad.
En wat mensen door de eeuwen heen zijn gaan beschouwen als hun openbare ruimte.
Nijmegen heeft zijn kans gehad en vergooid.
In plaats van een kleine vestingsstad te zijn moest Nijmegen zonodig mee in de vaart der volkeren.
In haar haast om "mooie" gebouwen neer te zetten, zoals het casino op de kade kennelijk, werden belangrijke romeinse resten weg "geshoveled" naar de andere kant van de brug.
Tot grote verbijstering van plaatselijke archeologen en archeologie-studenten.
Geschiedenis is voor Nijmegen alleen belangrijk als het te marketen is, en als je er flessen goedkope wijn met gelegenheids-etikketen mee kan verkopen bij de VVV.
Het was leuk, het was tijdelijk, en nu wordt het tijd om de steigerpijpen weer op te ruimen.