Mijn vriendinnen hadden gevraagd of ze me op een gastenlijstje mochten zetten.
"Ach waarom niet? Ik hoor er waarschijnlijk toch niets meer van" dacht ik nog.
Maar een paar weken geleden ging de telefoon.
Of ik een proefles wilde.
En of ik op donderdag om tien over acht langs wilde komen...
Toen ik aan kwam rijden zag ik meteen dat ik me daar echt thuis zou gaan voelen.
Als een lama op een dwerghondententoonstelling.
Degene die de proefles zou geven was er vandaag niet.
Maar er was een vervanger.
Degene die hem verving was in turbo-mode bezig mensen lid te maken van deze overigens fraaie club.
Ik kon hem niet meteen zeggen of ik het zilveren, het bronzen of het gouden lidmaatschap wilde.Alle drie bestreken uren waarop ik eigenlijk niet echt kon komen.
"Hoezo eerst rooster bekijken en erover nadenken, je vriendinnen werken toch ook?" zei hij.
Ik zei dat mijn vriendinnen single waren en ik jonge kinderen had.
Ik laat er inderdaad niets voor, doe alleen alles op andere tijden dan daarvoor, en dat is gewoon vaak niet compatible met de tijden waarop je iets aangeboden krijgt...
Hij onderstreepte de mogelijkheid tot kinderopvang, tijdens schooluren in de ochtend...helaas nee, na drie uur 'smiddags niet meer...
Hij had natuurlijk meteen gezien hoe goed het voor me zou zijn als ik regelmatig langs zou komen
Maar ja, als ik niet echt wilde.
Ik begon me ondertussen te irriteren aan zijn geweldige inzicht in mij.
Zoals ik al zei...turbo-mode...
Ik hoefde niet eens meer het intake-formulier in te vullen toen hij merkte dat ik met mijn hakken in het zand ging.
Hij liet me het gebouw zien, de verschillende zalen, en daarna wenste hij me veel plezier en liet me over aan mijn lot.
Ik liep een beetje rond, probeerde wat dingetjes uit, vroeg soms aan andere bezoekers uitleg...
Ik deed mijn best om er uit te zien alsof ik daar thuishoorde en na drie kwartier besloot ik dat ik daar niet in slaagde en zei hardop "Ok, zo is het wel mooi geweest...".
Buiten was het nog een beetje warm en rook het naar gevallen herfstbladeren.
4 comments:
???? Waar ben je nou heen geweest met je vriendinnen? Ga je op dansles of toch maar niet?
hahaha Zooooo herkenbaar, ik ben ook zo dol op sportscholen. Ik zou wel willen dat ik het leuk vond, maar helaas. En ze weten de 'daluren' altijd zo te plannen dat ik er iig nooit gebruik van kan maken zodat ik me blauw zou moeten betalen om een beetje aan wat gewichtjes te trekken... Ik vind het niet bepaald een aantrekkelijk idee om voor veel geld nutteloze spierpijn en een bonkende hoofdpijn op te lopen. (krijg altijd vreselijk last van mijn hoofd door de bedompte lucht in die holen)
En dan heb ik dus nog niet eens kids om rekening mee te houden..
Meid, ga gewoon elke dag een eind fietsen (met of zonder de kinderen): de dijk op en een rondje Ooypolder! Het effect is hetzelfde, het is echter een stuk leuker en niet te vergeten stukken goedkoper. Ik heb het drie maanden gedaan, dat fitnessen, maar kwam erachter dat het me eigenlijk alleen maar een hoop stress opleverde en een hoop geld kostte.
"Pak de fiets, dat kost u niets!"
Gelezen en genoteerd!
Ik wil best iets nuttigs doen met mijn vrije tijd, maar een sportschool bezoeken hoort daar sinds deze week officieel niet meer bij!
Post a Comment