Dit verdedigingsbolwerk uit 1950 ligt bij ons om de hoek en was bedoeld om de Russen buiten te houden.
Officieel opgedoekt in 1968, maar tot ver in de jaren tachtig wist niemand wat er nu precies aan de hand was daar naast Lent in de Waal.
Als het over herdenken van oorlogen gaat, mogen voor mij de koude oorlog en the War on Terror er ook wel bij.
De ongeveer zestig jaar durende vrede die we binnen onze landsgrenzen genieten wordt zo wel een betrekkelijk gegeven, dat weet ik.
Maar ergens in mijn achterhoofd zit gewoon een kleine Strangebrew die roept dat het nog oorlog is.
Gechargeerd, maar hier mag ik dat...
We vieren het maar vertrouwden tegelijkertijd sinds 1945 niemand.
En we vechten zowat overal ter wereld wel met iemand mee.
Ik vind dat geen vredig idee.
Vandaag terecht herdenken.
Morgen vieren.
Het Lied van de Vrijheid is vast een paar keer te horen...
De tekst was volgens mij niet speciaal bedoeld om paranoia te schetsen.
Eerder bedoeld als een bescheiden verzoek tot waakzaamheid.
Maar het zit er wel stiekem in...het wantrouwen over die vrede.
Kom broeder, geef je hand, vergeet je razernij, moed is de moeder van de rede.
Kom zuster, schuif eens aan, en zet je angst op zij, sluit je aan en lucht je hart in vrijheid.
Kom broeder, drink eens uit, vandaag is het vijf mei, feest van een zwaar bevochten vrede.
Kom zuster, dans met ons, draai je rokken rond, dans op de klanken van de rede.
Vrede wordt zo voor onze neuzen weggekaapt, en vrijheid is niet iets dat zo van straat wordt opgeraapt.
Vrede is bevochten, maar vrijheid wordt bevochten, op een oorlog die nooit slaapt.
Kom broeder, drink eens uit, we zijn hier niet alleen, wij zijn hier van lieverlede samen.
kom zuster, dans met ons, voel je gelijk en vrij...
vrijheid wordt bevochten, op een dreiging die nooit slaapt...
(© Thé Lau, januari 2005)
No comments:
Post a Comment