Bacterie.

Klik toch maar, het is de moeite waard!
Deze week gaat het allemaal gebeuren!
Toch?
Alle familieruzies werden bijgelegd boven de grootste kalkoen die in de oven pastte.
We zagen er allemaal prachtig uit.
En onze omgeving natuurlijk ook.
We deden alles om de sfeer warmer te maken, wat een hele klus is zonder sneeuw.
Op de tweede (en de hemel verhoedde zelfs derde kerstdag tegenwoordig...) vonden we onszelf terug in de file op weg naar de Efteling of de meubelboulevard.
En alles is gewoon weer zoals het was.
Nu moeten we nog koortsachtig op zoek naar die laatste plek waar we nog binnen komen om ons het nieuwe jaar in te drinken.
Waar we sprankelend, sexy en met heel veel goede voornemens, op het meest trendy feest van de stad, moeten gaan toosten op alweer een nieuw begin.
Deze laatste week is killing!!!
Ik heb er niet zoveel van meegkregen, alle commotie in de aanloop naar die laatste week...
Ik heb er dus niet over na kunnen denken, en dat was mooi meegenomen.
Ik weet nu eindelijk waarom ik al vanaf eind november niet vooruit te branden ben.
Niks niet griep, niks geen zware verkoudheid...
Een bacterie, een lullige eencellige, houdt mij gegijzeld.

Al bijna zes weken lang.
Dat is gene zever...
Vandaag was mijn laatste antibotica dag.
Duizelig en een beetje moe liep ik vandaag voor het eerst sinds een week buiten.
En ik besloot het volgende.
Ik ga vandaag gewoon in een warme kroeg iets drinken.
En vooral geen plannen maken.
En ik zie wel wie er zondag bij onze vuurkorf Glühwein komt drinken...

U bent allen van harte welkom als u net als ik de ratrace voor het meest trendy feest ook dit jaar weer verloren heeft!