Grrrr...

Ik ben de laatste persoon op de wereld (denk ik ) die nog geen representatieve en niet al te belegen "My Space-pagina" heeft.
En ik heb het geprobeerd, maar ik krijg het kr*ng gewoon niet fatsoenlijk aan de praat.
Waarom ik het uberhaupt probeer?
Ik heb sinds gisteren voor even teveel tijd.
Mijn coordinator wil mij pas in het nieuwe jaar terugzien: eerst beter worden...
Ze is zo lief om niet hardop te zeggen dat iedereen het op zijn zenuwen kreeg van de proppen zakdoeken in mijn broekzakken, het gehoest en het meegesleepte medicijn-assortiment op tafel, al drie weken lang.
Ze deed wat een goede manager moet doen: ze zette me eruit en verwisselde snel het slot van de voordeur...ofzoiets.
Ik mocht (als ik echt niet zonder kon) nog naar het kerstdiner komen, maar ik heb minzaam geglimlacht en gezegd dat ik wel zonder kan...
En nu zit ik thuis te prutsen aan iets wat iedere onnozelaar van boven de acht, behalve ik dan, kan aanmaken en aanpassen.
Want er zijn zoveel mensen die een potentiele vriend kunnen zijn.
Hordes mensen die staan te trappelen van ongeduld om mij uit te nodigen.
En die loop ik nu zomaar mis.
Omdat ik nog geen My Space heb.
Eeuwig zonde.
Ik snap het gewoon niet, hoe langer ik er naar kijk, hoe ingewikkelder het wordt.
Geez...kinderen kunnen dit, waarom wil mijn brein niet mee?
Oja....daarom was ik dus naar huis gestuurd....
Als ik er over na denk, heb ik zo'n stomme My Space-toestand ook helemaal niet nodig.
Tssss.