Nu dan misschien?

Ik bedoel, na drie keer een valse start te hebben gemaakt hoop ik morgen mijn eerste werkdag sinds weken te overleven.
Maar hoera!
Ik ben weer buiten!
Ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt en de schuur leeggemaakt en van alles weggepleurd!

Oude rotzooi weggooien is zeer verheffend en ik kan het iedereen aanraden!
Dat zou ik, in overdrachtelijke zin, veel vaker moeten doen, om te beginnen ook binnen mijn baan...
Het wordt zaak een nieuwe horizon op te zoeken, want bij deze raakt het uitzicht zo langzamerhand steeds een beetje meer geblokkeerd.

Tja, ach.
Mijn lessen moeten nu eerst maar weer eens gaan draaien, de ellenlange vergaderingen ga ik nog even overslaan...
Langzaam opbouwen was het dokters-advies.
Ik zal wel zien hoe het loopt.
Ik heb veel, misschien wel te veel, nagedacht de laatste tijd.
Maar ik wil ondertussen niet dat de plek waar ik nu ben, de plek wordt waar ik de rit uit ga zitten.
Dus ik ga ook maar weer eens serieus nadenken over wat ik eigenlijk wil gaan doen later als ik groot ben...

Maar ik vlieg dus weer solo.
En het duurt in het begin altijd even voordat ik het niet meer eng vindt weet ik uit ervaring...