Onze Lucky, the queen of the wadi, maakte opeens slagzij.
En ik zag het even heel duister in.
De afgelopen 48 uur was het dus afwachten of ze weer zou gaan eten en lopen.
Vannacht begon ze weer te bewegen uit zichzelf en nu scharrelt ze, zij het half blind, weer door de keuken, want bij ons kun je van de grond eten...
Ik weet dat er mensen zijn die tegen mij zeggen; "doe niet zo sentimenteel, het is geen mens, en ze worden nu eenmaal niet zo oud, die beesten".
Ik weet dat ik ooit onvermijdelijk in een steriele kamer zal zitten met haar en zal zeggen; "je was een hele brave hond, echt waar...".
Maar ze is mijn meisje en al dertien jaar mijn huisgenoot, en ik ben vandaag heel blij dat ik haar nog niet hoef te missen.
En zolang ze nog kwispelt, graag eet en naar buiten wil en kan gaan, mag ze van mij zo langzaam en voorzichtig worden als ze wil.
Lucky heeft een new lease of life en vanaf nu mag ze gewoon op de bank liggen!
2 comments:
Ik ken het gevoel. onze Molly is nu al weer dik 15 jaar en is de laatse paar jaar praktisch doof en blind geworden. haar behoefte doet ze gewoon in de kamer, net of was ze even vergeten dat ze dat moest. ze slaapt veel, eet doorgaans nog goed (soms een slechte dag) en we lachen nog bijna elke dag om haar als ze als een kleine puppy door de kamer probeert te dartelen met haar stijve pootjes.
ik zie er ontzettend tegenop maar probeer er niet aan te denken, dat doe ik wel als het zover is.
Ik hoop van harte dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten ;)
Ze trippelt weer vrolijk achter ons aan...het is gewoon niet te geloven! Lucky en Molly zijn ondertussen omaatjes op hoge leeftijd met bijbehorende privileges!!! :)
Post a Comment