Sneeuw.

Dus rijden er geen bussen en veel minder treinen.
Om twee uur hebben we de tent dicht gegooid en alle leerlingen naar huis gestuurd.
Een deel zou anders niet meer de stad uit komen voor die dag.
En dat terwijl het later die dag heel erg mee viel met dat weer-alarm...
Ik moet haast wel oud worden, want ik geloof gewoon niet meer dat dit vroeger ook zoveel impact had op het openbaar vervoer...het weer.

"Mijn bus" op mijn halte in de Kloosterstraat voor de fietsenmaker, de berg en het station.
Ik weet nog dat ik ooit in een bus zat, en dat deze de oude Hulsberg moest oprijden.
Onderaan helt deze weg bescheiden, maar bovenin voor wel 15 %.
De bus haalde het gewoon niet.
Door gladheid slipten de wielen door en de bus gleed gewoon achteruit.
De chauffeur vond het ook vervelend, maar verzocht ons allemaal uit te stappen en te helpen.
Samen duwden we de bus de laatste 10 meter de heuvel op, daarna stapten we allemaal weer in en reden we verder.
In hele warme zomers haalde die zelfde bus wel eens niet genoeg toeren om de berg over te rijden, en dan gebeurde precies hetzelfde.
Niets aan de hand.
Niemand die nijdig mopperde.
Niemand die dreigde met geld terugvragen door vertraging.
En de chauffeur dacht eigenlijk geen moment aan een eventueel gewonde passagier, omdat hij de bus zelf had moeten voortduwen, die wel eens voor problemen zou kunnen gaan zorgen in een langlopende rechtszaak.
De bus reed gewoon, en de trein ook volgens mij.
Of er nu bladeren vielen of twintig centimeter sneeuw, of met windkracht 9.
Ik kwam altijd op school of thuis.
Dat klopt toch? Dat herinner ik me toch goed of niet?