Ik bedoel... iedereen moet zonodig een mening of een stem hebben.
En die ventileren.
Terwijl niemand er op zit te wachten.
Ik doe er net zo hard aan mee op deze manier maar goed....
On-line de krant lezen is vooral interessant tegenwoordig omdat je vaak meteen kan reageren.
Op de een of andere manier vinden mensen dat prettig...
Want het duurt geen dagen voordat de post je brief met reactie heeft bezorgd en je eigen woorden in druk terug te lezen zijn, waardoor een ander zich weer opwindt daarover en dagen later een antwoord geeft via dezelfde weg.
Nu gaat het meestal binnen een paar minuten waardoor elk kranteartikel of condoleanceregister (ook al zoiets...) verandert in een forum waarin iedereen naar hartelust zijn gal spuit.
Verdachten worden als schuldigen aan de boom genageld, iedereen verandert in een politicus, voetbalcoach, therapeut of deskundige op het gebied van TBS...
Vrijwel iedereen zou het helemaal anders maar vooral beter doen.
En ik vraag me inderdaad vandaag weer eens af waarom ik eigenlijk een weblog heb.
Ik denk dat ik het weet trouwens.
Het is volgens mij een vorm van in mezelf praten.
Als ik dat hardop doe denken mensen dat ik aderverkalking heb.
En dat levert veel vragende blikken op als ik bij een bushalte sta.
Ik heb er de leeftijd nog niet voor, maar ik kan mezelf wel zien als een klein voorovergebogen lopend wijfie, dat de hele dag loopt te fulmineren, met een stok of vinger in de lucht.
Halfdichtgeknepen priem-ogen, lippen op elkaar geperst, meestal niet echt vriendelijk.
Zo iemand waar anderen een grote boog omheen maken, en ik hoop natuurlijk dat ik zo niet wordt later, ik hoop tegen die tijd meer gratie te hebben...
De hemel verhoede dat mensen bij zo'n bushalte horen wat ik
Omdat het zo
Dus daarom is dit voor iedereen ook comfortabeler.
Een vriend zei ooit tegen me: "sinds jij schrijft, ben je rustiger!".
"Dat meen je!", zegt mijn zoon dan, als hij het niet helemaal gelooft, maar ook niet weet wat er wel aan de hand is.
Soms voel ik me 120 jaar oud.
No comments:
Post a Comment