Tuesday, December 09, 2008

De jager van Roodkapje.

De terugkeer van de wolf in Nederland behoort kennelijk opeens tot de mogelijkheden.
Ik heb wat tijd om oude kranten oppervlakkig door te bladeren en zie het opeens ergens staan.
Met mijn griephoofd heb ik eerst nog de neiging om te denken dat ik dat geweldig zou vinden.
Naast roofvogels zijn het altijd favorieten van me geweest.
Maar de moed zinkt me alweer in de schoenen als ik vervolgens de discussie echt een beetje ga volgen.

Hoort dat beest nu wel of niet in de nederlandse natuur thuis?
Moeten we nederlandse dieren nu gaan beschermen door deze indringers te weren? Willen we bovendien 'het beetje ruimte dat we hebben' eigenlijk wel delen met een horde van die gevaarlijke dieren?
Zo gevaarlijk als in het sprookje van Roodkapje werd beweerd.
Moeten we kinderen nu na zonsondergang binnen houden?
En schapen? Vragen, vragen...
Onzinnige vragen, want de wolf zal, als het goed is ver uit de buurt van mensen blijven.
Quite right, verstandig beest.


Vroeger was de natuur gewoon de natuur, en of er diersoorten of landschappen verdwenen was niet echt een issue waar we wat in te bepalen hadden. Nu maken we 'nieuwe natuur' door bijvoorbeeld dijken door te steken. Maar we bevinden ons ook in de unieke positie dat we zelf lijken te bepalen waar beestjes mogen wonen en waar niet.
De jager uit het sprookje van Roodkapje is tegenwoordig een man in goretex-kleding die in een dikke jeep rondscheurt door de bossen. Om everzwijnen
af te mogen knallen beweert hij dat dit nodig is om het eco-systeem overeind te houden. De wolf zou een prima natuurlijke vijand zijn die op zijn eigen manier beide soorten in balans zou kunnen houden. Maar het jagen is een tijdverdrijf waar deze natuurbeschermers nogal aan hechten. Straks is bovendien dat everzwijn niet echt meer interessant om aan de muur te hangen. Een wolf is natuurlijk vele malen stoerder. Dat belooft niet veel goeds voor de oerbewoner die heeft besloten terug te komen. Wolven zijn ooit een vanzelfsprekend onderdeel geweest van onze bossen, maar met die bossen hebben we tijdens de VOC grondig afgerekend.
Schepen dreven immers toen omdat ze van hout waren, tenminste...
En nu hebben we ondertussen zoveel ruimte vol gebouwd, ingepolderd en weer onder water gezet dat we zelf ook niet meer uit de puzzel komen. Ik hoop dat de wolf niet terugkomt. Het arme beest is nu al inzet van een strijd over zaken waar we tegenwoordig kennelijk iets in te kiezen hebben...
Het zou afschuwelijk zijn als de soort opnieuw uitgeroeid wordt, maar deze keer onder het mom van redelijkheid en ruimte.
Laat de wolf maar lekker ver weg blijven van onze gestructureerde postzegel
-polder.

No comments: