Umami

Eerst het zuur dan het zoet, zeiden Zalm en Balkenende 2 twee jaar geleden.
Eerst het zoet dan het zuur zei Balkenende gisteren.
Is dat dan een nieuw zoet of het beloofde zoet uit de vorige kabinetsperiode?
Zuur als we straks met ons belastinggeld de gaten moeten vullen van de banken en bedrijven.
En hoe zit het met zout en bitter?
Zout om in de wonden te strooien van iedereen die buiten zijn invloed om pensioen en spaargelden ziet verdwijnen en de regering vervolgens hoort zeggen dat we nu allemaal samen onze schouders eronder moeten zetten.
Bitter omdat we volgens onze premier met zijn allen nu een oplossing moeten aandragen.
Solidariteitsbeginsel, het harmoniemodel, weet u wel...
Alsof we er met z'n allen iets aan over hebben gehouden en met z'n allen deze crisis veroorzaakt hebben.
Doe mij maar umami, als we in pakweg november op verzoek van de bonden gaan staken tegen de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd, en er weer een hoogblonde 'gooische vrouw' met zonnebril in een splinternieuwe sport-BMW probeerd keihard door de demonstratie heen te rijden, om aan de andere kant te kunnen gaan shoppen in de PC Hooftstraat.
Ze had een dringende afspraak met de nagelstudio.
Het mag niet, het is demoniseren en niet volwassen.
Maar een klein, heel erg boos deel van mij hoopt stiekem dat er aan de weg gewerkt wordt , met mooie donkerrode klinkers wel te verstaan, voor de rustieke uitstraling van onze hoofdstad.
Ik heb nog steeds geen probleem met een beetje materiële schade.