Positivisme.

Had ik me net vagelijk voorgenomen alleen nog maar iets te melden als ik iets zinnigs te melden had, liefst als het ook nog eens iets positiefs was, omdat ik mezelf de laatste maanden zo negatief vond, en ik toch het gevoel had dat ik daarmee vooral mezelf ernstig benadeel omdat dat gezever zoveel energie kost, kwam ik toch nog op zo'n negatief laag punt dat ik bekans acuut mijn baan had opgezegd vorige week en tot het inzicht ben gekomen dat ik mezelf de afgelopen maanden ernstig voor de gek gehouden heb (en dus nog véél meer energie opmaakte) door almaar te roepen dat ik maar gewoon over de hele linie nóg sterker moet zijn, méér onthecht moet raken en vooral krankzinnig positief moet blijven enzo...

Maar vanaf nu tik ik, commitedly and positively strong.
Kortom, het is maar goed dat ik bijna 'verkansie' heb, zojuist een brief kreeg met een uitnodiging voor het voorgenomen huwelijk van twee vrienden, en na dit weekend nog net op tijd heb gemerkt dat ik hartstikke onthecht, maar positief en sterk, keihard op een hele diepe afgrond af reed en vanaf nu dus rem, waardoor deze dag en hopelijk de rest van het jaar toch nog gered wordt.