Droom.

Ik droomde dat ik wakker werd en opeens een man was en dat ik met een dwerg, die van vogels hield maar er ook een beetje bang voor was, op reis ging.
We reden in een hele oude bus en de zon scheen.
We reden door rivierbeddingen en over hele steile, smalle wegen.
Als we ergens onderweg stopten waren de mensen aardig en nodigden ons uit bij hen thuis, en afscheid nemen was moeilijk.

Het was fijn om gewoon onderweg te zijn en nergens aan te denken, maar iedere keer als ik mezelf in een spiegel of een winkelruit zag schrok ik even.
Wie was dat? Oh ja, ik...
We reden naar iedere horizon die we zagen en de benzine raakte nooit op.
Toen ik wakker werd had ik kramp in mijn handen omdat ik het stuur steeds zo stevig vast had moeten houden.
Vreemd. Toch?
De rest van de dag was alles griezelig normaal.
Ik ben geen man meer, ik zie nergens dwergen en de kinderen willen een boterham.
Geen idee wat zo'n droom zou kunnen betekenen, maar ik heb nog steeds pijn als ik mijn vuisten bal...