Als ik dan een beetje treurig ga googlen op "mooie plek" of "paradijs" kom ik niet noodzakelijkerwijs op hele fijne plekken terecht.
Eerder op hele bizarre plekken...ook wel eens leuk!
Plekken vooral in de Verenigde Staten overigens, maar ze schijnen er ook te zijn in de UK.
En zelfs in Nederland, Haverleij bij Den Bosch bijvoorbeeld, zijn er kleine instant-steden (met meteen mee opgeleverd en volwassen groen en 'greens' om te golfen) gebouwd, die alleen toegankelijk zijn voor de mensen die er de puissant hoge huur kunnen betalen.
Dat zijn dan niet zozeer plekken om te wonen, je
Bradbury, California, is zo'n stad, een echte gated community, bij de ingang een vette dichte poort en alleen met genoeg geld, geregistreerd bewijs van residentie en de juiste referenties mag je in zo'n stad naar binnen.
Of als je de goede leeftijd hebt, zoals in Sun City in Arizona.
Maar het toppunt van dit alles is Celebration.
Iemand (letterlijk het bedrijf Disney) heeft daar gewoon een "blik stad" opengetrokken en het over een grasveld uitgegoten...
Niets is echt oud, of vies of scheef, alles is helemaal perfect.
De mensen die er gaan wonen zijn volgens mij pas echt eng, omdat ze werkelijk geloven in (alweer) die maakbare wereld.
En dan nog zijn er velen die weer weg wilden omdat het allemaal niet perfect genoeg was.
Te weinig inspraak, te weinig "resort-living-gevoel" (all-in met roomservice), te veel ellende en ongemakken in de vorm van ehm, nou ja, gewoon, je buren...u kent het wel.
Soms denk ik wel eens; "was ik maar stinkend rijk, dan liet ik dat hek zetten in plaats van dat mijn lief daar zijn kostbare vakantietijd aan op moet offeren".
Dan kocht, in plaats van huurde, ik gewoon die camper, om over twee jaar de "coast-to-coast-walk" van lief en vriend te begeleiden.
En met al het geld van de wereld zou ik wellicht accuut stoppen met werken, maar nooit in zo'n griezelig Stepford-stadje gaan wonen...
No comments:
Post a Comment