Oh ja? Maar die anderen dan?

We gaan het helemaal anders doen.
Zachte heelmeesters maken namelijk stinkende wonden: straatterreur en onzedelijke moraal worden door ons uitgeroeid, iedereen die ooit een fout maakte moet politiek en sociaal aan het kruis genageld, zonder verdoving.
Vrij om te doen, te zeggen en te laten wat we willen, nu nog een manier vinden om die anderen allemaal de mond te snoeren.
We maken zelf ook wel fouten maar die zijn altijd minder erg dan de fouten van die anderen.
We spreken vanaf nu gewoon af dat dit soort dingen tegen elkaar weg te strepen zijn en dat een rechter alleen maar zijn mond open doet als het oordeel in ons voordeel is.
Met wat geluk heeft straks niemand in de gaten dat het oude wijn was in nieuwe vaten.
Dan zijn we hoe dan ook weer een paar jaar verder, zijn onze zakken vol en onze cv's ge-updated.
De zittende coalitie is ondertussen de schaamte voorbij, laat zich in het zadel helpen en houden door een partij die eigenlijk niet eens bestaat, een populistische-postbus-partij.
Die verliezen maar regeren toch, die regeren en merken dat afbreken inderdaad gemakkelijker is dan opbouwen, ze gaan maar eens flink aan het slopen, nu hebben ze de kans om alles weg te vagen waar ze altijd al een hekel aan hadden, een mooi blank canvas.
Pas als de ruimte helemaal leeg is kun je gaan nadenken over de inrichting, pas als iedereen uit de klas is weggestuurd kun je rustig lesgeven.
Alles wat er politiek fout kan gaan gaat ondertussen fout, maar lijkt nu geen inhoudelijk maar een wiskundig probleem, want de helft plus één, dat is de meerderheid waar we allemaal op dobberen.
Als een losse parlementariër die niet spoort (welke dan ook, want er is er echt maar één nodig) zou besluiten dat niet de lijst is gekozen, maar simpelweg een persoonlijke zetel is toegekend, ook al gaat het om een nobody die niet eens is doorgelicht van te voren, zijn de rapen gaar.
Maar dit soort dingen kun je ook collectief negeren, en anders lieg je gewoon, de meesten mensen lezen toch geen kranten en hun geheugen is kort.
We zijn hier, we zijn gekomen om te blijven, en zolang er niemand iets doet, gaan we gewoon door.