Overleefd.

Mijn ouders waren niet echt dol op fotograferen geloof ik.
Foto's die ik nog heb zijn niet talrijk en vaak niet geweldig van kwaliteit.
Maar nu weet ik ook weer waarom ik meer van analoge dingen houd.
Foto's van vroeger werden tenminste vaker afgedrukt...
Een tante heeft zoals eerder gezegd een groot deel van de foto's van onze jeugd, die mijn oma van mij en mijn neefjes en nichtjes had verzameld, weggegooid omdat ze zelf niet op die foto's stond, maar een klein deel heeft de opruimwoede, rookschade na een brand, een inbraak en vijf keer verhuizen overleefd en worden door mij gekoesterd.
Er zijn nogal wat foto's bij waar ik zeer bedenkelijk op kijk, misschien was ik een te serieus kind, misschien was het omdat het een opgezette pony was (echt waar!):

Dan zijn er veel foto's die niemand ooit ziet bij het gebrek aan jubilea en dergelijke waarbij dit soort foto's op een diascherm in een zaaltje eventueel voor hilariteit kunnen zorgen, dus bij deze! (de aap in lederhosen is overigens een echte, een levende dan en heette Jim...) ;

Maar ook deze van mijn papa die net negentien was...

Hij weet volgens mij niet dat dit mijn favoriete foto is van hem...