Oh gosh...

Een paar maanden geleden deed Kind 2, met een team van tien kiddos van tien, mee met een wedstrijd waarin een robot geprogrammeerd moest worden en een creatieve oplossing moest worden bedacht voor een medisch probleem.
Tot hun eigen stomme verbazing, en de onze, en die van de overwegend veel oudere andere teams, kwamen ze als regio-winnaar uit de bus en ze mochten door naar de Benelux-finale in Kerkrade.
Daar werden ze 24e of zoiets.
So far so good.
Tot een paar dagen geleden, toen kwam onze zoon thuis met een brief van school, waarin, kort door de bocht, stond: "Hoera! We gaan naar Amerika! We hebben een wildcard! Het kost heel, heel veel geld!, fijne vakantie!".
Die avond werd er druk heen en weer gebeld door ouders die dit allemaal een beetje te snel vonden gaan, zich misschien gepasseerd voelden (want niet door de school van tevoren gebeld en geen overleg gepleegd), zich ook zorgen maakten over de schoolprestaties van de kinderen...
Ook wij werden gebeld maar wij kwamen, als de onvolwassen pubers die we zijn, niet verder dan; "Cool! We gaan naar Saint Louis!".
Saint Louis is ook een stad aan een rivier, eigenlijk lijkt het vanuit de lucht een beetje op hier.

Saint Louis, Missouri!; de stad van de blues en jazz, Gateway to the West, met allemaal historisch erfgoed waar werkelijk niemand zich opmerkelijk genoeg schaamt over hoe de geschiedenis (bijvoorbeeld voor de native americans) is gelopen, waar vroeger de binnenvaart met raderboten de economie domineerde en het centrum van de buffel-handel was gevestigd.

De Mississippi stroomt er langs, route 66 komt er langs, Illinois en East Saint Louis liggen direct aan de overkant...

Waarschijnlijk spreekt het allemaal nog meer tot mijn eigen verbeelding dan het voor mijn zoon het geval is, hij is hoe dan ook erg gelukkig en hoopt vurig dat het allemaal doorgaat.
Ik ben ondertussen al plannen aan het maken, ik wil naar de (verloederde) overkant, dat kan misschien allemaal helemaal niet, met wat geluk hebben we maar één dagje vrij, tussen de wedstrijden door, maar dromen zijn hardnekkig...

Vanochtend stond dit artikel in de krant en ik vermoed dat er wat mensen van school heel erg druk zijn geweest in de vakantie, terwijl er thuis enkele ouders hevig zitten te hyperventileren omdat het nu ook al in de krant staat...
Ik kom trouwens nog steeds niet verder dan: "St. Louis, yey!, bring it on!".