Monday, December 12, 2011

Les in logica.

Om een wet in te voeren met terugwerkende kracht is altijd lastig. Althans, dat was het doorgaans altijd. Als het bijvoorbeeld gaat om hypotheekrenteaftrek, betwijfel ik of iedereen die ooit met deze regeling te maken heeft gehad dat geld alsnog straks in het geheel moet ophoesten mocht de regeling komen te vervallen. Als het gaat om verhoging van de verkeersboetes zal niet iedereen die drie jaar geleden een zelfde overtreding beging nog een naheffing krijgen. De hele bevolking zou over de rooie gaan. Maar bij studenten ligt het in de ogen van dit kabinet en vooral haar electoraat anders.
Daarvoor kun je wel dingen met terugwerkende kracht invoeren, want het zijn toch maar uitvreters. Drie jaar na het aanvangen van je studie krijg je ijskoud te horen dat bij vertraging een boete betaald moet worden, want studeren is duur en de markt wacht. Klinkt logisch, moet je maar doorstuderen. Een leven lang leren is een "linkse hobby". De wet geldt niet alleen voor mensen die vanaf dat moment gaan studeren, het geldt gewoon voor iedereen, dus ook voor die mensen die ooit met andere afspraken zijn begonnen aan hun studie.
Iedereen die dit kabinet in het zadel houdt vindt het verder wel best, dit soort plannen, het gaat over studenten, die doen nog niet voor de echt mee, en
vertraging heb je immers zelf in de hand, toch? Niet helemaal. Ik ben namelijk zo'n uitvreter, een langstudeerder. Deze studie was ik begonnen om mezelf te verbeteren: als nascholing en voor een tweede Bachelor-bevoegdheid, zodat ik op mijn school of op elke andere school breder ingezet kan worden. Omdat ik al jaren op routine werkte en het voor iedere docent goed is om alles een keer tegen het licht te houden, niet in te slapen. Ik betaal mijn studie helemaal zelf (niet mijn werkgever), ik heb geen oude studieschulden meer open staan (allemaal netjes terugbetaald), ik werk al bevoegd in het onderwijs, en heb daarnaast een gezin met twee schoolgaande kinderen. Als er dan iets raars gebeurt is dat natuurlijk wel vette pech, Liberaal Nederland vindt het echter mijn eigen verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat ik geen vertraging oploop met mijn studie, want dat heb ik immers zelf in de hand. Niet. Ik niet. Ik werd ziek. Natuurlijk liep ik vertraging op.
Ik kost de samenleving geen cent, sterker nog, volgens mij doe ik iets dat op z'n best als nuttig voor de gemeenschap kan worden gezien, ik lever in mijn subjectieve maar bescheiden opvatting een bijdrage. En toch krijg ik die boete. Ik weet inmiddels dan ook niet meer zo zeker of ik wel zo nuttig had willen zijn als ik van tevoren had geweten dat deze studie me zoveel geld en zoveel veren zou gaan kosten. Maar ik wil het zo graag afmaken, na alles wat ik er al in heb geïnvesteerd. Met wat domme pech, loop ik mijn achterstand niet op tijd in en moet ik betalen.
En dus krijg ik straf. Want ik heb...ja, als ik nu eens wist wat ik verkeerd had gedaan... want om een boete te krijgen moet ik toch iets hebben overtreden?
"Zoals het er nu naar uit ziet zal de 3.000 euro boete met ingang van 1 september 2012 effectief in werking treden. Voor studenten die nu tegen vertraging oplopen worden daarmee de spelregels veranderd tijdens het spel. Het rechtszekerheidsbeginsel wordt hier geschonden. Opmerkelijk is dat staatssecretaris Halbe Zijlstra de maatregel als collegegeldverhoging aan de Tweede Kamer presenteerde, terwijl de fiscale aftrekbaarheid van het verhoogde collegegeld niet mogelijk is. In de uitvoering blijkt het dus eigenlijk om een ordinaire boete te gaan".Aldus de studentenraad van de TU Delft.
Zij gaan de LSVB ondersteunen in een rechtszaak die nu dient en waar we in het voorjaar van 2012, voordat de regel in gaat, misschien een uitspraak over horen.
Ook gaan nu eindelijk eens wat vakbonden zich er mee bemoeien. Halbe Zijlstra beweert ondertussen dat leraren die bijscholen niet moeten zeuren omdat ze geld van de overheid kunnen krijgen; die pot met geld is echter nogal klein en meestal leeg tegen de tijd dat de leraren-beurzen kunnen worden aangevraagd. Inmiddels heb ik voor het derde jaar op rij die brief gezien met de mededeling dat door de grote belangstelling de aanvrager niet in aanmerking komt voor dit fonds en dat de subsidies helaas al vergeven zijn. Die regeling is namelijk pretty much "wie het eerst komt...", en als je in de laatste maand van je schooljaar te horen hebt gekregen dat je toestemming van je werkgever hebt om een studie te volgen naast je werk (zoiets doe je in goed overleg, want kost tijd en soms ook tijd van de baas), heb je de eerste kans om een beurs aan te vragen, in maart, al gemist. Daarna kun je natuurlijk ieder jaar opnieuw meeloten, maar zoals gezegd, de pot is echt snel leeg. Dan kun je natuurlijk nog een deel van de studiekosten uiteindelijk declareren, eigenlijk is dat een beetje hetzelfde geld maar dan gewoon uit een ander potje, maar die boete zit daar als declaratie-optie dus zeker niet bij...De overheid en de samenleving vinden overigens wel dat er op dit moment veel te weinig goede leerkrachten zijn, dat eigenlijk iedereen ook nog eens zijn Master zou moeten halen als kwaliteitswaarborg. De overheid verheugd zich derhalve enorm over die grote belangstelling voor de lerarenbeurs, want het is zo goed dat mensen ook vrijwillig de moeite willen nemen om zich verder te ontwikkelen.
Dat is in ieder geval fijn om te horen en een hele troost, als die boete voor mij en alle andere (deeltijd)studenten niet
kan worden teruggedraaid.

No comments: