Wednesday, August 31, 2005

Rustige dag...

Zomer in het waterkwartier.
De kinderen zijn naar school en ik heb nog een paar dagen een beetje voor mezelf.
Lief werkt een dag thuis, en hoeft gelukkig niet in een kleffe trein te zitten vandaag.
Het is warm, en lief zegt dat ik moet doen wat traditioneel in deze buurt gedaan wordt in zo'n geval: Met mijn bikini in een witte tuinstoel voor mijn huis gaan zitten.
Ik bedank voor de suggestie, en blijf nog even binnen in onze koele woonkamer.
Beng!
Ik zucht..."Moet die niet naar school?".
Dat kleine pestventje van hier achter loopt zeker weer met spullen te smijten vanuit hun tuin.
Niet gehinderd door enig inzicht inzake de gevolgen van ijzer of steen tegen glas gooit hij regelmatig van alles door onze haag van coniferen tegen onze ramen.
Ik kan even niet zien wat het nu weer is, die andere roestvrij stalen barbeque-pen die ze nog in de tuin hadden liggen of een stuk van de muur van de buren.
Alleen...het klonk nu niet als iets hards, eerder als iets zachts...
Ik ga toch even kijken en moet onmiddelijk inbinden met mijn te snelle conclusie...
Het is een jonge spreeuw die tegen ons raam aan gevlogen is.
Hij ligt een beetje verdwaasd op mijn houten bank.
Ik zet hem voorzichtig in een mand zodat de katten hem niet zien of erger.
Als lief even later gaat kijken of hij het nog doet, vliegt het beestje gelukkig weg...

Ondertussen is voor het huis de stoepkroeg van de buren open.
De oud-ijzerboer, vrienden en kennissen van mijn buurman zitten te klinken op de zomer.
Het is natuurlijk niet goed voor mijn integratie maar ik zit vandaag liever achter mijn huis.
Het is waarschijnljk een kwestie van tijd, maar nog even en het verlengsnoer wordt uitgerold, de cd-speler wordt gehaald en schlagers schallen door de straat.
Feessie bouwe! Daar hoort muziek bij.
Meestal begint het mijn buur na een tijdje te vervelen, korte spanningsboog...
Hij gaat dan met het volume spelen, tot frustratie van de andere zonaanbidders.
Of hij zet zijn favoriete nummer op repeat.
Hoe meer hij de zomer viert, hoe lastiger hij de knopjes kan vinden of de cd-tjes verwisselt.
De schijfjes worden smoezelig en blijven vaak hangen, totdat de cd-speler een geluid produceert dat klinkt als een auto-alarm.
Maar tegen die tijd begint de zon alweer te zakken.

No comments: