Thursday, December 08, 2005

Dat kan dus even duren...

We zitten nu tussen de half ingepakte verhuisdozen en vloerplanken en ondervloerdelen en bussen voorstrijk...
De spanning knalt door mijn hoofd.
De deadline die we hebben gesteld voor de verhuisdatum dreigt al naar achteren verzet te worden.
Toevallig heb ik op mijn werk de twee drukste weken van het jaar in het verschiet.
Als onze relatie dit overleeft kunnen we met recht stellen dat de basis wel goed moet zijn.
En we moeten de sleutel nog in ontvangst nemen.
Het zit qua planning allemaal krap op elkaar.

Er schijnt ook nog zoiets als een "paar christelijke feestdagen" door heen te fietsen.
Om heel eerlijk te zijn heb ik er nu mijn hoofd even niet naar staan als de familie vraagt "wat we doen" en wat de kinderen voor cadeautjes willen hebben.
De eerste kerstkaarten beginnen ook al weer binnen te stromen.
Ik vrees dat de mensen het zullen moeten stellen met een verhuisbericht als antwoord.
Een goed excuus om niet nog een kilo "thema-papier" rond te sturen is het dan weer wel.
Het is ook verbazingwekkend om er achter te komen hoeveel mensen heel graag een adreswijziging van ons willen ontvangen.
Sommigen zijn hier nog nooit in huis geweest, maar willen wel een kaartje en dag komen zeggen...
Het meest schokkend is misschien wel mijn eigen, irrationele, verzet tegen dit alles.
Ik zit om me heen te kijken en vraag me opeens af waarom ik eigenlijk niet gewoon blijf.
Waarom was ik nu ook alweer op dit idee gekomen.
Kan ik niet gewoon een maand naar Cornwall ofzo?
Als ik dan terugkom zie ik wel wat ik nog kan bijdragen aan de inrichting.
Alles in mij ontkent dat over een paar dagen de kamers steeds kaler en leger zullen worden.
Dat er eerst een ongelooflijke chaos, opzettelijk gecreeerd en dus geheel tegen mijn natuur in, zal ontstaan op wel zeer korte termijn.
Van waaruit dan een helder woonconcept, een compacte en overzichtelijke inrichting moet ontstaan waarin we nooit meer rommel maken en alles steeds te vinden is.
En om het ontheemde gevoel compleet te maken zal ik ook nog een paar weken niet kunnen klagen tegen eventuele lezers over dit alles.
We zullen namelijk pas half januari 2006 over internet kunnen beschikken in het nieuwe huis...

2 comments:

Anonymous said...

Rustig ademhalen: in... uit... in... uit...
Wat die christelijke feestdagen betreft: het is niet meer dan dat. Ben je geen christen dan heb je fijn een paar dagen extra vrij om aan je verhuizing te besteden, laat verder iedereen daar maar gewoon begrip voor hebben. Zo niet, dan niet. Jammer dan, hun probleem!
Laat je niet gek maken, meid!

Strangebrew said...

In...uit...in...uit....check!