Zit!

Kent u ze al?
De interactieve virtuele huisdieren?
Geen Tamagotchi...dat waren eigenlijk maar suffe dingen.
Nee, dit is de gepimpte versie van het computerhuisdier, het "paradepuppie" van Nintendo.
De onze heet (door lief bedacht wil ik benadrukken!) Truus.

Waar de Tamagotchi hoogstens om niet te sterven naar de creche werd gebracht, want niet op tijd voeren betekende re-setten, kan de nieuwe generatie veel meer!
Kunstjes leren, in bad doen, virtueel bellen blazen door op je DS te blazen en roepen naar het beestje is nog maar het begin.
Een huis kopen en inrichten voor Truus kan ook.
Zo, daar had ik niet van terug.
Als ik al gestoord wordt van de eeuwige ruzies overdag over wie er op de game-cube mag, of het eeuwige wapengekletter achter me als mijn lief op deze laptop aan zijn spelletje verder gaat, dan gaat het nu naar een nog hoger level.
Ik wordt namelijk echt gaar (en onze hond trouwens ook) van het geoefen met dat beest om alles te onthouden.
Dat gaat door het constant "zit!, liggen!, braaf!" roepen tegen een klein schermpje.
Pfff.
De DS mag van mij als eerste in de verhuisdoos...