ott.

"Maar is dat een echte schildpad?". "En hoe lang blijft die daar dan zitten?". "Hadden ze hem niet rechtop kunnen zetten?"."En waarom moest ie dan scheef?". "We kijken toch altijd op onze telefoon hoe laat het is?". "En als het regent, wat dan? Dan heb je daar toch niets aan, en het regent eigenlijk altijd...of best wel vaak"."Maar valt ie dan niet zometeen om?"."Waarom duw je nu niet mee? , zo in mijn eentje valt ie nooit..."."En dat is dus een echte schildpad?...".

Mijn kinderen hebben kennelijk een meer logische kijk op dingen, zeker als het kunst is. Ik had bovendien begrepen dat de kunstenaar zelf ook niet erg kapot was van dit laatste wapenfeit. De schildpad alleen had ik al leuk genoeg gevonden. De resten van de pijler ombouwen tot iets contemporains en functioneels zouden we gewend moeten zijn in Nijmegen. Als we romeinse resten hebben gooien we er een parkeerplaats of een casino overheen. Contemporain en functioneel. Deze keer werd het een zonnewijzer...een beetje ehm, ...ott...

Nee, niet onvoltooid tegenwoordige tijd... Over the top.