Fel.

De protesten naar aanleiding van wat inkt op papier mogen primitief lijken.
Maar het is nu niet iets waar onze islamitische medemens patent op heeft.
Nog niet zo heel lang geleden waren ook wij niet gewend aan vrijheid van meningsuiting.
Sinds de jaren 30 van de vorige eeuw kennen we hier ook een anti-blasfemie wet, en pas in de jaren 60 was de invloed van de kerk zodanig geslonken dat er niet meer zo hard op gehamerd werd.
We zijn met ons selektieve geheugen natuurlijk de rellen vergeten over "The last temptation of Christ", waarbij katholieke fundamentalisten molotov cocktails in een parijse bioscoop gooiden.
In 1962 was een tv-sketch, waarin het nederlandse omroepbestel als kerk werd neergezet, genoeg om de "heiligste gevoelens" van christelijke partijen te kwetsen.
De Telegraaf riep op veel boze brieven te schrijven aan Mies Bouwman en dat deed men dus...
"Lelijke vuile Jodin, de Duitsers hebben er toch nog een vergeten!".
Dit waren beschaafde nederlandse calvinisten die met geweld dreigden en dat helemaal zonder het geroemde "mediteraan" temperament.

Ik word ook niet vrolijk van brandende ambasades.
Maar eerlijkheid gebied te zeggen dat wij hier doorgaans vooral zien wat we willen zien: die mensen zijn achterlijk, haatdragend en onbeschaafd.
In landen waar religie en staat niet gescheiden zijn, of mensen hun hele leven voorgekauwd krijgen wat ze moeten denken, is zoiets als het hebben van een mening behalve een luxe zelfs gevaarlijk.
In dergelijke landen worden demonstraties vaak geregiseerd door de overheid zelf, mensen doen braaf mee, niet meedoen is kritiek op het regime...vul zelf maar in.
We vergeten voor het gemak de redenen van hun achtergestelde posities in de wereld.
Voor zover we al niet zelf voor hun ellende gezorgd hebben, zijn het veelal jonge staten die nog niet zo lang "solo-vliegen".
Een volk dat bang is, een onzekere toekomst heeft, of altijd al het gevoel heeft gehad dat het in de internationale gemeenschap alleen maar de functie van vulmiddel heeft, is zeer eenvoudig door een fanaticus op te hitsen.
Het is vooral ons beeld, van onderontwikkelde culturen, dat we bevestigd willen zien.
Geert Wilders maakt er gebruik van.
"Kijk dan!, ik zet die cartoons op mijn website, en nu wordt ik ook al bedreigd!..."
Maar ehm, Geert, dat word je altijd als je je mond open doet...weet je nog?
Het doet trouwens geen zeer om in ieder geval mee te wegen dat je uiteraard nooit de plicht hebt je "mening te uiten".
Ook al doen we dat sinds een jaar of drie bijna automatisch, als een soort van verbale diaree.
Omdat je alles moet kunnen zeggen in je eigen land...
Het is een afweging die ieder voor zichzelf maakt, en dat moet het blijven.
Het belangrijkste exportproduct van Denemarken schijnt feta te zijn.
Het gevaar op instorten van de gehele feta-productie van onze scandinavische vrienden is kennelijk beangstigend voor de westerse wereld.
Wat anders is de gedachtengang van de VN als ze verkondigen dat de persvrijheid "niet eindeloos opgerekt dient te worden"...
Of we nu olie op het vuur blijven gooien of niet, het is eigenlijk geen discussie die wij kunnen regiseren.
Het is hun proces, waarvan wij nu eens niet het tempo bepalen.
In gesprek blijven is het enige dat we kunnen doen om inzicht te krijgen in wat de verschillen zijn tussen hun geschiedenis en de onze.
Persvrijheid is alleen geen wisselgeld bij die dialoog.
Persvrijheid is namelijk ook iets waar mensen in veel landen voor strijden en sterven.
Ook in de landen die wij nu voor achterlijk verslijten omdat men westerse troepen, bedrijven en consulaten aanvalt.
Alleen al om die reden, voor hen die daarom vragen, zou persvrijheid ook onaantastbaar moeten blijven.

http://www.rawa.org/