Maar op haar.
Er is ook weinig majesteus aan mijzelve op dit moment...
Drupneus, waterige oogjes en een beetje krom scharrel ik door het huis.
En ik ben het vooral vandaag heel erg zat om grieperig van achter het raam naar de regen te staren...
Dat was vorig weekend een stuk beter.
De zon scheen ongeveer twintig minuten en hoe het kan blijft een mysterie, maar opeens gonst het dan in de wadi.
Kinderen bouwen met de overal losliggende stenen de Chinese Muur na.
Lief leest.
Ik zaai.
Ik heb nog geen tuin.
Wel een appelboom, bijna een (loeigrote) schutting, en straks een heleboel spul dat groeien moet.
No comments:
Post a Comment