I have resurfaced...

Maar niet zoals ik dat zou willen, want ik sleep me door de dagen heen.
In dat opzicht ben ik blij dat ik in ieder geval dat goede weekend gehad heb.
Dat had ik zo ontzettend verdiend.
Ford Pier en No Means No.
Wat was het goed!
Ik heb tot vandaag gewacht met "gushen" over hoe gaaf het weekend was, omdat ik het stukje over onze Greet bovenaan wilde laten staan tot na haar begrafenis.
Er is een tijd voor alles.
Greet werd namelijk vandaag in het bijzijn van haar familie en vrienden op haar laatste reis gestuurd...
Rust zacht lieve Greet, onuitwisbaar in mijn hoofd en in mijn hart.
Tijd.
Ik heb op dit moment het idee dat ik keihard een ravijn aan het in rijden ben.
Met open ogen, 140 kilometer per uur...
Ik zoek nog naar een geschikt moment om pas op de plaats te maken: "Laat ik een mentor-gesprek schieten of de kerstpoets-beurt op school...voordat ik definitief de bocht uit vlieg?".
Ik voel me er ook helemaal niet schuldig over dat ik met mijn zieke lijf de hort op ben geweest.
De optredens in Diksmuide en Groningen waar ik naar toe ben geweest waren zo gaaf, ik weet zeker dat als ik thuis was gebleven ik nu nog veel beroerder er bij zou zitten.

The tower...
De plek waar we waren was een beetje surrealistisch.
Dat bizarre monument dat alles domineerde, de kerstmarkt in de stad.
Ik was echt even helemaal weg en dat was precies wat ik nodig had.
Ik heb daarnaast een aantal mensen ontmoet, sommigen op afspraak, anderen per toeval, waar ik zo blij van wordt als ik aan ze denk, dat ik ze gewoon wil bedanken.
Gewoon omdat ze bestaan.
You know who you are!
Over Ford Pier en zijn werk heb ik al eens eerder iets geschreven hier, en op No Means No laat ik wel vaker alleen maar superlatieven los.
Zoals ik al eerder heb geroepen: muziek kan verheffen...
Maar bottom-line blijft dat het ook gewoon heel erg aardige jongens zijn.
klik desgewenst voor muziek
Voor de meesten was het het einde van de tour, en nu zijn ze allemaal weer in Canada en Italie, terug naar hun geliefden en vrienden...
Ik weet vrij zeker dat ze dit niet kunnen lezen.
Maar voor het geval ze toch ooit hier terechtkomen:

Thank you so much guys! It was such a pleasure to meet you again, and I had a lovely weekend.
You somehow, unconsciously, made some of my recent sh*t bearable!
I wish you and your loved ones all the best for 2007.
Take care, be safe!

En ik zal proberen dat zelf ook te doen.