Hij is uit!

De nieuwe cd.
Arno is al 58, maar dat boeit me voor geen meter.
Ik bloos als ik hem van dichtbij zie, de haartjes op mijn armen gaan overeind staan....
Als TCMatic fan van de vroege uren, voor het eerste uur was ik zelf te jong, heb ik een gigantisch zwak voor deze stotterende man.
Brussel, Oostende, het zijn de steden waarbij ik altijd hoop hem opeens in een kroeg te zien zitten.
Zijn natural habitat.
Arno over inspiratie
Uiteraard zou ik hem niet durven aanspreken.
Ik weet, vermoed, dat hij geen kapsoneslijer is, maar ik zou simpelweg niet weten wat ik tegen hem zou moeten zeggen.
Nu denk ik dat wel vaker, en meestal gaat het me nog niet eens zo slecht af als ik opeens oog in oog sta met een artiest die ik hoog heb zitten.
Maar in zijn geval vermoed ik ook een zekere stugheid, of juist vaagheid, waar ik me geen raad mee zou weten.

Hij heeft me een keer omvergelopen, per ongeluk, toen hij een tv-optreden had in Vaals.
Hij was verschrikkelijk nijdig, waarschijnlijk omdat de band het nummer "Elle adore le noir" moest gaan staan playbacken voor een duitse popshow...
Het was erg slecht, een buitenopname, en de band verveelde zich zichtbaar scheel bij het doen alsof.
Het was meteen het laatste jaar van TCMatic, daarna ging hij solo.
Ik heb hem die zomer nog wel met een groot deel van de oude band op Pukkelpop gezien en het was een van de beste concerten waar ik ooit bij ben geweest.
Hij is niet eens jeugdsentiment.
De belgen lopen nog steeds weg met hun icoon, juist omdat hij nooit belegen klinkt.
En ik ook.
Hij staat, helaas tijdelijk denk ik, op de luisterpaal van 3fm.
Enjoy for now.