Uit nood...

Ik had alleen de kop gelezen van het persbericht.
"Nijmegen stopt per 1 januari 2009 met het subsidiëren van de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers."
Daarna had ik eigenlijk niet meer verder gelezen.
Maar nadat ik hoorde dat de nieuwe pardonregeling erdoor is, begreep ik pas wat er aan de hand was.
Er wordt dus van uit gegaan dat de afspraken die de Vereniging Nederlandse Gemeenten met het kabinet gaat maken zo duidelijk zijn, dat er daarna nooit meer een asielzoeker met zijn gezin in een onduidelijke situatie verkeert.
Vanaf nu is er dan ook geen procedure meer te lang, en zal er nooit meer iemand buiten de boot vallen buiten zijn of haar schuld om.
Dus kunnen we een eventueel vangnet ook gewoon cancellen.
Principeafspraken die ooit gemaakt zijn over huisvesting, inburgering en werk voor de mensen die een onduidelijke status hadden, maar desalnietemin langer dan tijdelijk in Nederland zijn, kunnen in de prullenbak.
Asielzoekers die om wat voor een reden dan ook niet binnen afzienbare tijd een duidelijke verblijfstatus krijgen verdwijnen straks weer ondergronds, omdat er geen secundaire opvang meer is, noch zal worden gedoogd.
De gemeenten zullen weliswaar worden betrokken bij de verdere uitwerking van nieuwe afspraken, maar wanneer ik lees dat de noodopvang al in 2009 stopt, lijkt dat gewoon erg prematuur.

Er wordt op elke andere werkplek in Nederland een zekere proefperiode en een goede evaluatie in acht genomen bij het invoeren van een nieuw pakket.
Heeft onze overheid dan zo'n geweldig track-record wat betreft zorgvuldig voorbereid beleid?
Zijn ze zo vol vertrouwen over de nieuwe procedure dat ze aan iedereen "van vóór 1 april 2001" een faire kans kunnen bieden?
En wat doen we dan met de mensen die in 2009 ook een nederlands verblijf van meer dan 8 jaar hebben genoten?
Maken we bij deze hard dat er bij hen geen procedure-fouten zullen voorkomen?
Dat ze altijd zullen weten waar ze aan toe zijn, meteen op eigen benen staan nadat ze jaren geen eigen initiatief mochten ontplooien?
En dus nooit een noodopvang nodig zullen hebben?
De opdracht was om duidelijkheid te bieden, maar wie wordt hier nu op zijn wenken bediend?
Niet de asielzoeker.
Nederland is een land dat alles in regels gevat wil hebben.
Of beter gezegd, het nederlandse volk slaapt beter als het alles in regels gevat heeft.
Dat is wat deze overheid doet.
Formaliseren.
En daarna onwrikbaar blijven wijzen op de dingen die in steen gehouwen zijn.