Ik wist het !

Mijn halve familie woont er ondertussen, en zij vinden het daar geweldig!
Het is goedkoop, het is gemakkelijk (want één grote koopgoot), en het is dichtbij 'alle anderen'.
Maar ik kon niet wachten om er zo ver mogelijk vandaan te komen.
Ik ging er wel eens stappen, bij gebrek aan beter.
Maar ik vond het een tochthol en werd gek van de sfeer, de junks die aan je kop zeurden om geld en aandacht.
Maar nu zegt ook de rest van het land het: Heerlen sucks!
Ik heb het altijd geroepen!
Heerlen mag zich nu de evenknie noemen van Middlesborough, officieel de slechtste stad van de UK om in te wonen.
En gelooft u me als ik u zeg dat het er inderdaad erg treurig was.
En nu weet ik ook waarom ik altijd de associatie heb gehad met steden als Hull, Slough en Milton Keynes.
Mijn moeder, opgegroeid in Chévremont in de oostelijke mijnstreek, naast Heerlen, had als kind de Engelse Ziekte gekregen.
Hiervoor mocht ze op kosten van de Staatsmijn een tijdje naar een kindertehuis aan zee, om te revalideren.
De ziekte ontstaat door een tekort aan kalk, vitamine D en zonlicht, door slechte voeding en behuizing, en kwam vroeger vrij algemeen voor in de arme (mijn)steden van Engeland, vandaar de naam.
In Nederland kwam die ziekte nauwelijks voor behalve in, jawel, de mijnstreek...
(foto's gestolen van 'Irri', met dank. Hij, of zij, ziet Heerlen door mijn ogen lijkt het wel....sterkte 'Irri', wonend in Heerlen kun je het gebruiken.)
Toen ik door Middlesborough liep dacht ik dan ook onwillekeurig meteen aan Heerlen.
Grijs, saai, en na 6 uur totaal uitgestorven.
In iedere vreselijke stad zijn ongetwijfeld plekken te vinden die wel OK zijn, omdat je er uit kunt gaan, in tegenstelling tot het gehucht waar je eigenlijk woont...
Maar dan toch niet daar willen wonen, dat gevoel ken ik maar al te goed.
Een gevoel van thuis zijn, vertrouwd, maar ook van "wegwezen hier!".
Dat is Heerlen.
Ik wist het.