En dan gaan we.
Nog veertien nachtjes slapen en dan zijn we al weer terug.
De pest van anticiperen is dat al op zie tegen het terugkomen als ik eigenlijk nog midden in de voorpret zou moeten zitten voor het vertrek.
Ik ben dus aan vakantie toe, waarvan akte.
Scheelt het nog dat ik de komende drie werkdagen wel aan kan.
Wat een goed schoolfeest al niet vermag.
No comments:
Post a Comment