Opmerkelijk.

Niet om flauw te doen.
Maar soms zie ik de hele dag mensen om me heen waarvan ik me afvraag hoe dat later eens moet uitpakken.
Ze hebben moeite met opstaan, moeite met naar school komen en überhaupt moeite om iets af te maken.
Ze hebben problemen.
En toegegeven, de jongen uit deze video heeft een eigen zeiljachtje.
Maar toch.
"Doe eens iets!" denk ik soms als ik op mijn werk rondloop...
Gewoon wegvaren...
Iedereen wil toch soms gewoon even lekker alleen zijn.
Ik heb dat ook wel eens, tot ik iedereen vreselijk ga missen.
Ik denk niet eens dat de jongen uit Engeland zo graag alleen wil zijn.
Het is er wel eentje die iets af maakt.
Dat wilde deze jongen een tijdje terug ook, maar daar stak natuurlijk weer zo'n nare volwassene een stokje voor...

Ik ben nu al zo beroepsgestoord, dat ik me bij dit soort berichten altijd afvraag, en ook meteen even check, of er misschien sprake is van een stoornis.
Ik ga er van uit dat het hebben van een stoornis verdomd vervelend kan zijn, en natuurlijk weet ik daar niets van want ik leef het niet elke dag.
Maar ik kan enorm gecharmeerd raken van het excentrieke dat er soms aan kleeft.
En stoornis of niet.
Ik wordt er toch blij van.
Net als van sneeuw.