Gisteren had ik het over seksuele contacten.
Niet schrikken, dat staat gewoon in hun examen-boek, ik heb geen keuze...
Het ging over de invloed van de massamedia op relaties en tienerzwangerschappen.
Zelf denken ze dan altijd dat het wel meevalt omdat we wat het laatste betreft niet op de eerste plaats staan...
Maar ik observeer toch droog dat kinderen volgens mij veel te snel 'groot' willen zijn.
We gaan bijna terug naar de veertiende eeuw, waar het heel gebruikelijk was om op jonge leeftijd seksueel actief te zijn.
Kinderen denken er volgens mij best veel over na.
Wanneer ze uit school komen om drie uur is het niet zo vreemd als ze midden in een clip vallen waarin meisjes een lapdance aanbieden aan stoere jongens op stunt-fietsen.
Er zijn twee versies van, de gekuiste werd goed bevonden voor day-time-tv.
Het nummer gaat eigenlijk over politici, bevat iets te veel van het 'slachtoffer-van-het-systeem'-gehalte, de beeldtaal die ze gebruiken is verre van origineel, té voor de hand liggend, terwijl de band zelf verder juist één van de betere in dit genre is en zich intelligenter zou kunnen opstellen.
Meer slachtoffer dus van de codes van de muziekindustrie die albums wil verkopen and sex sells.
En kom op!, gewoon wat clipjes kijken, niets aan de hand , toch?
Over identificatie denken platenmaatschappijen, tijdschriften en modehuizen misschien wel na, maar kennelijk niet al te lang.
Meisjes van pakweg tien jaar zouden wel eens de conclusie kunnen trekken dat dít is wat jongens in hun hoofd hebben als het over meisjes gaat, en dat alle jongens dit gedrag van meisjes verwachten, anders kun je het wel 'shaken' wat aandacht betreft.
Jongens van pakweg tien jaar zouden wel eens de conclusie kunnen trekken dat alle meisjes zich ontwikkelen tot schaars geklede bimbo's uit een 18+film die alleen maar oog hebben voor jou, ongeacht hoe lomp je ze behandelt, dat ze het zelfs leuk vinden als je ze als prostituees benaderd.
Meestal reageren mijn leerlingen met de opmerking dat het allemaal wel meevalt.
En ze weten zelf wel waar ze mee bezig zijn.
Misschien ben ik wel een ouderwetse oerdegelijke trut.
Maar toch zag ik hierin een klein bewijsje voor de minuscule kern van waarheid in mijn betoog.
4 comments:
Zo, dat jochie is maar een jaar ouder dan onze Dariush! Zou je je kunnen voorstellen.....
Dat bedoel ik...
Dat komt hier ook wel voor, ik heb een neefje die met 13 jaar ook al papa was, zijn vriendinnetje was toen 14.
Vraag me af hoe dat verder is afgelopen, maar eens even mijn oor te luister leggen bij de familie roddel lijn, heh.
Joh!
Vraag inderdaad eens na hoe het nu gaat, dat intrigeert me ook wel...
De jongste mama die ik ooit ontmoette op de school waar ik werk was vijftien en het jaar erop een papa van zestien.
Ik weet ook wel dat het niet het einde van de wereld is, maar moeilijk is het wel volgens mij als je zo jong een kind hebt opeens.
Post a Comment