Ooit...

..in 1982, was dit nummer toen het uitkwam het meest trendy wat er te horen en zien viel, als je niet van nietszeggende en vooral gezellige troep op de radio hield.
Op zich was er wel fatsoenlijke muziek te vinden, als je je best maar deed, maar meestal was de radio onverbiddelijk met hitlijsten die werden samengesteld aan de hand van vinyl-verkoop.
De gothic-subcultuur, waar ik net kennis mee had gemaakt, speelde toen een veel kleinere rol dan nu.
Ik had een lp van the Cure, Faith, geleend van een klasgenote en die gekopieerd bij weer een andere vriendin, die wel een cassette-deck aan een platenspeler kon koppelen.
Daar moest je dus echt je best voor doen, je moest met maar liefst twee mensen iets afspreken.
De muziek, de hele entourage was toen donker en diep en heel erg serieus.
Goed voor de streetcredibility in bepaalde kringen merkte ik terloops, al helemaal als je ook je uiterlijk aanpaste, waarin ik dan weer jammerlijk faalde volgens sommigen.
Ik kon niet kiezen tussen metal, gothic of punk en deed dat dus, met zichtbare gevolgen, niet.
Nu is dit nummer, van dezelfde band maar dan van het album Pornography, vooral heel erg retro, en zelfs dat is alweer uit geloof ik.
Ik vind deze opname uit 1983, eeuwige puber als ik dan waarschijnlijk ben, nog steeds prachtig, juist omdat het zo knullig gedaan is.
En omdat ik nog weet hoe ik me voelde als ik er naar luisterde en keek.

Ik word blij van mooie dingen!