Clueless

"It takes two people to shake hands, only one to punch someone in the face...".
Dit was een Tibetaanse meneer aan het woord.
Terwijl ik op de achtergrond de stem van de Dalai Lama hoor, realiseer ik me dat de rellen op het Plein van de Hemelse Vrede al weer twintig jaar geleden zijn.
Een hele Chinese generatie is opgegroeid met geschiedenisboeken waar gewoon niet in staat dat er honderden doden zijn gevallen die dag.
Maar het nieuws in Nederland wordt gedomineerd door de Europese verkiezingen.Er is bovendien helemaal niemand uit Den Haag die met de Lama gezien wil worden, want voor je het weet duurt het weer maanden voordat China weer met ons wil praten...
Bloggers wereldwijd moeten er maar voor zorgen dat China de geschiedenis niet zo dermate vervalst dat over tien jaar iedereen het vergeten is.
En nu staat toch die vervelende peroxyde populistische kop op mijn netvlies gebrand.
"Het Nederlandse volk wordt wakker uit haar linkse nachtmerrie. Eindelijk krijgt het Nederlandse volk de kans om zich te bevrijden van het juk van de elitaire linkse kerk..." aldus een zeikerige radiocommercial...
Potjandorie, werden we zomaar serieus onderdrukt door een linkse dictatuur en we hadden het niet eens in de gaten....
Welke linkse nachtmerrie, welke elitaire linkse kerk?, we hebben toch al jarenlang een overwegend christelijke regering, dus waar heeft die onnozelaar het over?
Hij moet maar eens met een doorsnee chinees gaan praten over de mensenrechten in China.
Dát is onderdrukking. Dát is een nachtmerrie.
Daarna mag hij zich in een hoekje gaan zitten schamen over wat hij met zijn vrijheid doet.
Maar desalniettemin heeft de aansteller morgen wel de officieel grootste partij van Nederland.
En ik moet heel eerlijk zeggen dat ik het gewoon even niet meer weet met die verkiezingen.
Ik had het trouwens misschien wel geweten als ik in België of in Duitsland had gewoond.
Morgen moet ik gaan stemmen en er valt niet veel te kiezen.
Het enige wat ik kan doen is een stem tegen dit geluid uit brengen en er het beste van hopen.
Ik kan verder kiezen uit een hele hap van grote landelijke partijen waar ik, in Europees opzicht, niets mee heb, een paar liberalen die vóór of juist tegen zijn, een paar klokkenluiders en de populisten.
De populisten die morgen de grootste partij van Nederland worden, omdat ze een campagne tegen Brussel voeren, en daarmee eigenlijk al bezig zijn met de verkiezingsstrijd voor ons eigen parlement.
Met als gevolg dat het alleen maar over populisten en hun kift op alle anderen gaat, waardoor niemand ook maar de naam van de beoogde euro-parlementariërs kent.
De populisten die met niemand willen samenwerken, zelfs niet met het Vlaams Blok Belang of de sidekicks van Berlusconi.
Zelfkennis wellicht, want ze krijgen uiteindelijk toch met iedereen ruzie.
De populisten die met hun gebazel over linkse terreur en tsunamis van moslims hun eigen unieke geluid willen laten horen in Brussel.
Piep zei de muis...
Hopelijk winnen ze vanaf nu iedere verkiezing die er te winnen valt.
Want dan mogen ze zelf aan de bak, en daarna onvermijdelijk hard op hun bek.
Waarna ze hopelijk voor altijd, gemarginaliseerd tot de lompe en egoïstische hooligans die ze zijn, van het politieke toneel verdwijnen.
En nu ga ik "my big fat greek wedding" kijken.
Pretentieloos vermaak. Hersens uit.