Nu al?

Half vier en het is al bijna donker...ik heb echt mijn dag niet!
Eerst kon ik niet goed wakker worden en daarna moest ik mezelf naar buiten slepen voor alledaagse dingen die moesten gebeuren.
Een gescheurde vuilniszak beet vandaag het spits af, waarna alles door de hele straat heen waaide, bij de glasbak ging er iets gruwelijk verkeerd met een door mij slecht gemikte fles, de scherven vlogen om mijn oren en ik wenste dat ik vandaag in mijn bed was gebleven...
Ondertussen kwam de regen met bakken uit de lucht.
Het was prima geweest als ik alleen was geweest, maar de kinderen hadden fijn een dagje vrij, een studiedag, niet voor mij, beroerde timing.

Ik heb slimme kinderen, ze voelden aan dat de alpha-bitch niet te genieten was en ze zijn dus heel braaf aan het knutselen geslagen, en dichten, want volgende week moet hun surprise af zijn, maar dat kun je ook maar een paar uur doen en inmiddels beginnen ze al een klein beetje ruzie te krijgen over wie er nu weer op de computer mag...mijn hart zinkt in mijn schoenen.
Deze donkere dag is er werkelijk één om over te slaan.
Ik wil een winterslaap, me terugtrekken in mijn slaapkamer met een fles Auchentoshan, mijn dikste sokken en een fijn boek.
(klik)