Ik kijk zelfs naar Animalplanet waarop je elke dag om 16 uur 20 de slechtst opgevoede huisdieren van Engeland kunt zien, ik weet het, het is niet gezond, zo'n bewust-zijns-toestand...
Dit gaat echter wel ergens over.
Mijn tante had vroeger een beo.
Ik weet niet meer hoe hij heette, maar wel wat hij allemaal kon.
Hij kon heel verschrikkelijk goed vloeken, wat pijnlijk kon zijn aangezien meneer pastoor er wel eens over de vloer kwam.
De beo zei dan: "Godverdomme!", waarop mijn tante verschrikt een dekentje over de kooi gooide, waarop de beo zei: "Godverdomme, donker hier!".
De beo kon mijn tantes stem perfect nabootsen en riep wel eens: "Soraya, Sullivan, kom lekker eten!" en de honden van mijn tante renden enthousiast naar de keuken om daar een lege bak aan te treffen.
Hij bootste ook de telefoon na, wachtte even en riep vervolgens met mijn tantes stem een neef of nicht, met de mededeling: "telefoon!" en ze trapten er vrijwel iedere keer in.
Ik vond het natuurlijk fantastisch, die vogel was fenomenaal, maar mijn oom heeft uiteindelijk de beo weggegeven aan een kennis die veel op een camping zat.
De beo woonde, zo troostte ik mezelf, waarschijnlijk toch liever in het bos...
No comments:
Post a Comment