Jezus was er, hij dronk een witbiertje en alles zou goed komen.
Er was een scheepswrak, dat zich met volle zeilen in het zand had geboord.
Er waren heel veel mensen die ik graag zie.
En de kabinetsformatie, meppende altijd stug doorlopende wandelaars, subsidiebanen-sores en mijn algemene werk-gerelateerde gepieker waren de afgelopen week ver weg en mijn zomer was begonnen...
Toen ik vanochtend om zes uur wakker werd van een paar overijverige fruitkanonnen, begon ik al na te denken over wat er in de picknick-tas moest, zoals elke dag de afgelopen week...
En terwijl ik opstond realiseerde ik me dat er vanavond geen lichtjes meer zijn, geen Russische polka, geen kokosbier, geen uit aangespoeld hout gebouwde strandtentjes met bluesmuziek en mochito's...
Het strand is vanavond helemaal leeg, dan is het alsof ik het alleen maar gedroomd heb.
Wie gaat er nu met mij een kampvuur bouwen?
No comments:
Post a Comment