Goedemorgen!...

"Mag ik u een vraag stellen?"
"Dat hangt er van af, wie bent u?".
"Ik ben Ingrid, en ik wil namens mijn partij wat vragen stellen over de toestand in het land, met het oog op de Provinciale Verkiezingen".
"Eerst was het één vraag...".
"Ik beschouw dat als een ja. De eerste vraag gaat over de redenen waarom mensen emigreren! Mijn partij wil dat er een landelijke registratie komt in de vorm van een exit-poll voor mensen die weg willen uit Nederland. Overweegt u wel eens om te vertrekken uit Nederland?".
"De laatste tijd dagelijks".
"En mag ik vragen waarom u wilt emigreren".
"Dat mag".
"....?"
"Ik geloof alleen niet dat u dat wat aangaat..."
"Dan geef ik u een paar opties, misschien wilt u zo vriendelijk zijn om aan te geven welke het meest van toepassing is; Gaat u weg omdat A.) er te veel oost-Europese buitenlanders naar Nederland komen en het land daar te klein voor is? B.) u ook bang bent dat de sharia wordt ingevoerd in dit land? C.) u bang bent dat Nederland op den duur een communistisch bolwerk van terroristen en misdadigers wordt? of D.)omdat de kosten van levensonderhoud in een ander land lager zijn?".
"Ik mis een optie...".
"Oh..., nou, dan stel ik gewoon de volgende vraag; Wat vind u van het voorstel van mijn partij om a-sociale medeburgers te huisvesten in speciaal daarvoor aangewezen geïsoleerde dorpen?".
"Oh, het zou mijn beslissing om te willen vertrekken significant beïnvloeden!".
"Ah, kijk eens aan! Nu komen we ergens! Kunt u ook aangeven hoe en waarom dit uw beslissing zou beïnvloeden?".
"Als ik een considerabel kleinere kans heb om mensen zoals jij tegen te komen als ik maar uit de buurt van die dorpen blijf, dan gaat mijn levenskwaliteit in dit land aanzienlijk omhoog, misschien blijf ik dan wel".
"...?".
"Dag Ingrid!".

Het hierboven staande gesprek is uiteraard fictief. In het onwaarschijnlijke geval dat Ingrid en/of Henk mij ooit dit soort indiscrete vragen gaan stellen, sta ik ze waarschijnlijk niet te woord.