Lalaland...

Hiphop-pimp-style, executive or native,


always a fashionista,


living the good life,


meeting all the big people,


lovely entourage,


man of many colours.

Ze mogen dan ook wel uitkijken dat ze de goede het land uit gooien straks, net als Saddam heeft Muamar heel veel gezichten...als hij zich al het land uit laat gooien, want hij leeft en spreekt als een verwende erfgenaam die nooit een vak heeft geleerd, waarschijnlijk is hij precies dat, en voor hem is het de dood of de gladiolen, ongeacht hoeveel hij er mee moet nemen naar zijn hiernamaals.
Vanaf 1969 weet hij met simpele middelen simpele mensen naar zijn hand te zetten, met wat hulp van een Pretoriaanse garde, buitenlandse huurlingen en hier en daar wat smeergeld.
Maar een groot deel van de jongste generatie heeft internet en een school bezocht en pikt geen belegen quasi-revolutionaire kretologie vanuit een symbolische ruïne meer, hoogstens nog de eigen roep om verandering.
Libië is geen standenmaatschappij maar een stammenmaatschappij, dat maakt het allemaal een stuk ingewikkelder dan bijvoorbeeld in Egypte, bovendien schiet het leger hier wel met scherp.
Het is überhaupt bevreemdend om te zien hoe dit tot een Arabische golf van opstanden wordt opgebouwd (misschien omdat het toevallig moslim landen zijn) terwijl het eigenlijk vooral een pan-Afrikaans probleem is en daarmee een Europees , dus oud-koloniaal, verhaal, maar het blijft toch een beetje stil in Italië, in Frankrijk, in Brussel...