Perspectief...

In de krant vanochtend stond een grote foto van een jonge asielzoeker die kauwgum van de stoep stond te krabben.
In het kader van een project: project perspectief.
In dit project wordt veel gesproken met de jonge asielzoeker, met name over het feit dat hij of zij geen verblijfsvergunning zal krijgen en dan de "goede keuze" moet maken.
Want de keuze is beperkt, twee opties, meewerken aan vertrek of illegaal worden.
Naast het praten wordt er ook aandacht besteed aan activerende opdrachten.
Een activiteit dus als het schoonkrabben van een stoep, een bezigheid die gesprekken met Nederlanders moet uitlokken en bevorderen, zo stond het in ieder geval in de krant.
Bij zo'n gesprek kon ik me eigenlijk niets voorstellen.
Of het moet zo'n gesprek zijn waar je bultjes van krijgt.
"Wat doe je?"
"Ik doe iets nuttigs, en hoop dat u me dan vraagt waarom ik dat doe".
"Oh, vragen veel mensen dat dan?".
"Nee, u bent de eerste vandaag en ik ben hier al een uurtje of drie aan het krabben".
"Waarom is dit nuttig dan?".
"Ik heb het niet bedacht, maar ik geloof dat het tot discussies moet leiden of zo, en het houdt me van de straat, nou ja...niet helemaal dan...want ik sta nu op straat...zoals ik al zei, ik heb dit ook niet bedacht".
"Maar.... wat leer jij hier nu van?".
"Dat mensen hier hun kauwgum gewoon op straat uitspugen, en dat eigenlijk heel gewoon vinden, maar het ook vies vinden dat er overal kauwgum ligt...ja sorry hoor, ik begrijp jullie Nederlanders ook niet altijd zo goed".
"Maar...dit is natuurlijk voor jou een uitgelezen kans om te integreren en iets te leren over onze samenleving!".
"Ja, alleen jammer dat ik over een maand achttien wordt en uit wordt gezet. Ik had graag iets anders willen leren dan...eh...dit...".
"Jij spreekt trouwens vloeiend Nederlands, hoe lang ben jij eigenlijk al hier?".
"Een jaartje of dertien, maar in het begin is er van alles misgegaan met registreren enzo, dus op papier ben ik pas vijf jaar hier...".
"Oh...maar...wat ga je dan doen in je eigen land?".
"Ik weet het niet....dit was mijn eigen land...in dat andere land ken ik verder ook niemand, ik spreek niet eens de taal...ik heb de keuze tussen naar een vreemd land gaan of hier de illegaliteit in duiken en hopen dat niemand me vindt...misschien kan ik straks ergens anders kauwgum van de stoep afkrabben, kennelijk is dat nodig hier in Nederland. Hoort u overigens de milde spot in mijn stem?".
"Oh....nou... succes ermee dan...".

Kafka, maar dan in Nederland, regels voor een verblijfsvergunning worden steeds strenger.
Om er eentje te bemachtigen moet je minimaal twee jaar werken en een opleiding afgerond hebben, maar je mag hier niet werken zonder verblijfsvergunning.
Doet me denken aan de kieswet in de States vlak na de afschaffing van de slavernij; mensen mochten wel stemmen, maar alleen als ze konden lezen en schrijven, iets wat slaven nooit hadden geleerd en de meeste scholen en universiteiten lieten nog geen afrikaanse Amerikanen toe.
Maar gelukkig wordt er nog met je gepraat voordat je uitgezet wordt.
En wie weet, misschien worden die regels wel weer versoepeld ooit, en mag je weer wel werken, kauwgumkrabber is dan wel niet echt iets waar ze massaal voor in de rij zullen staan, maar wellicht is het wel...werk, en met de vergrijzing die er aan komt, wie weet...