Friday, May 13, 2011

Coach, blijf van mijn welp af!

Kind 1 schrijft ook: ze schrijft vooral gedichten.
Een kunstenares hoorde er van en wilde er dolgraag wat mee doen, vroeg of Kind 1 alsjeblieft een keer langs wilde komen, haar diepe wens om iets te doen met teksten gemaakt door kinderen en beelden van haarzelf zou misschien uitkomen nu...
Huize Strangebrew laat graag wensen uitkomen, en Kind 1 wil op zich best iets met die gedichten doen, so far so good.
De kunstenares is aardig, het is gezellig, de thee is lekker, totdat de kunstenares, die ook gelooft in kleur als geneesmiddel en af en toe kinderen coacht (hoorde ik later), besloot om het aura te gaan lezen van het kind, haar een kleur te laten kiezen en haar terloops ook wist te melden dat Kind 1 wel helderziend moest zijn...
Of de gedichten trouwens niet ook hier en daar een beetje veranderd konden worden, want dan waren ze wat beter te gebruiken bij de eigen beelden en wellicht moest er eens gesproken worden over de kosten, want dit was toch ook haar werktijd.
Kind 1 voelde zich acuut niet meer fijn, sprak de wijze woorden dat ze haar gedichten voor niemand veranderde, het waren háár gedichten, en ze vond het tijd om weer eens naar huis te gaan.

Toen ik haar aan de lijn kreeg hoorde ik het meteen; ze klonk....ongemakkelijk.
Ik reed naar het volgende dorp om haar op te pikken en wist daarna ook meteen weer waarom ik daar ook alweer zo snel weg wilde eerder die dag.
Ik houd er niet van als mensen me ongevraagd proberen "te lezen"...en dat is precies wat deze mevrouw deed.
Maar ik ben vrij zeker van mijn kleurloosheid en Kind 1 houdt er ondertussen niet van als iemand een dubbele agenda heeft.
Ik ben doorgaans redelijk "down to earth", maar weet dat Kind 1 een spreekwoordelijke oude ziel is, en ik kan doorgaans blind op haar instinct varen: deze coach met tunnelvisie wordt dus vriendelijk doch beslist afgewimpeld voor verdere samenwerking wat mij betreft.
Zij coacht er maar op los, vult maar lekker in wat ze in wil vullen, maar niet met mijn welp als hulpmiddel.
Deze mevrouw moet goed kiezen of ze kunst wil maken of kleurentherapeute wil zijn.
De kunstenares had om hulp gevraagd maar draaide opeens de rollen om en begon ongevraagd te coachen waar niet gecoacht hoefde te worden, de coach in de kunstenares projecteerde vervolgens haar eigen talloze hulpvragen op mijn geestelijk gezonde kind.
Ik heb nogal wat goede en lieve coaches in mijn directe vriendenkring en dit verhaal werd als onprofessioneel en gevaarlijk bestempeld, ik ben dan ook niet de enige die vindt dat de coach in kwestie maar eens lang in supervisie moet of anders zelfgemaakte kaas moet gaan verkopen, kortom een andere hobby kiezen...
"Coach"!, beware!, blijf van mijn welp af!
En oh ja!...water heeft geen geheugen!

1 comment:

Alie said...

Mensen moeten maar lekker geloven wat ze zelf willen maar ze moeten van kinderen afblijven. Zo simpel is het.
Gelukkig is jullie kind verstandig, wat als een kind onzeker is en zomaar meegaat in die onzin... bah.