De krant als je ziek bent.

Nooit een goed idee.
Hetzelfde geldt trouwens voor de ochtendjournaals.
Niet doen.
Zeker niet als het tot half 9 donker is en regent, en je hoofd dicht zit.
Ik heb dan toch de neiging om een beetje venijnig van alles te mompelen bij alles wat ik lees, ik voel mijn leeftijd dan meer dan ooit, mentale leeftijd, want ik voel me dan duizend jaar oud.
Ik ben alleen nog maar in staat om diep te zuchten.
Als ik lees over die bange kapitein die per ongeluk in de reddingsboot struikelde en er niet meer uit durfde omdat het zo donker was, hoe hij aan wal meteen een taxi nam naar een hotel en dat de enige vraag die hij stelde was: "waar kan ik droge sokken kopen?". Hij probeerde toen al te vergeten dat een mannetje van de kustwacht hem zojuist had toegeroepen : "vada a bordo, cazzo!". Liever dacht hij aan de dag ervoor, toen hij nog niet op nummer 1 stond op het lijstje van "people we love to hate", maar gewoon fijn een nobody was, met een best leuke baan, dinerend met wat snoei-rijke vrouwen aan een zeer "loser-chic"-gedekte tafel, met personeel, en met droge sokken.

Ik zet de tv aan om het journaal te zien en meteen kopt iemand het vage plan om mensen die geen ABN beheersen geen uitkering meer te geven er in. Dat de meeste mensen met misschien gebrekkige skills op taalgebied wel al jaren braaf werken en hun premies betalen, en dus gewoon recht hebben op dit geld (het is namelijk geen gunst maar een verworvenheid) geldt kennelijk niet meer in hip, liberaal Nederland. Een puissant rijk Nederland waarin armoede niet bestaat volgens de premier. Ik hoor in mijn achterhoofd bovendien al de geluiden uit de onderbuik van Nederland: "Jong, doe tiekst nit richtig, doe toepes, ich wil mie geld, ich han toch ummer jewerkt, du knoepmoel!", en nee, dat is geen exotische taal, maar gewoon de taal waarmee veel landgenoten opgroeien, een fonetische taal zonder grammatica, de enige taal die ze willen gebruiken in het dagelijkse verkeer, dus over dit bericht moest ik dan toch wel even "grimlachen".
Maar toen zag ik dat het inmiddels licht was buiten en het regende heel, heel erg veel.
Toen ben ik maar weer even met mijn hoofd onder de dekens gaan liggen.
En daarna tegen beter weten in toch maar opgestaan....