Saturday, August 25, 2012

Campagne

Thuis lees ik verkiezingsprogramma's.
Ik lees ze echt allemaal...
Als ik dingen citeer uit het pathetische epistel van een populistische partij, wordt ik doorgaans weggehoond.
Waarom ik mijn tijd daaraan verspil...Waar maak ik me druk over? Voor mensen die doorgaans hun dagen slijten tussen andere weldenkende volwassenen lijkt dat wellicht inderdaad zonde van de tijd. Maar ik geloof niet dat mijn omgeving het echt op waarde weet te schatten dat ik het grootste deel van mijn dagen noodgedwongen doorbreng tussen recalcitrante, vaak onnozele en doorgaans a-politieke nono's die vanaf dinsdag lessen staatsinrichting van mij genieten.
De bofferds.
Dus lees ik de onzin over partijen die opnieuw plechtig beloven dat ze nooit meer zo'n rampcoalitie zullen aangaan, en ik lees de flauwekul over hoe ze van hun eigen ideeën af willen wat betreft boetes voor studeren. Ik zie de belegen voorstellen om de monarchie weer eens af te schaffen, wat vast wel wat geld zal opleveren, als we het niet uitgeven aan een gekozen president, terwijl het overgrote deel van de mensen in dit land een hardnekkige voorkeur heeft voor de kleur oranje en haar daaraan gekoppelde feestjes en vrije dagen toch niet opgeeft.
Ik zie de premier goedkope campagne voeren als lijsttrekker om zich vervolgens weer als premier uit de discussie te werken, want "ja, er moet ook gewerkt worden".... Ik lees op internet dat in Turkije onze taal is ontstaan , so much for ons calvinistisch-joods-humanistische erfgoed waar we zo fier op moeten zijn, maar toch hobbelen massa's mensen achter een stel xenofoben aan en noemen dat vaderlandse trots, alsof "de" Nederlandse identiteit ook maar iets voorstelt in het licht van de continentale Europese geschiedenis.
Ik zie veel daadkracht, sterke mannen en vrouwen, veel "vooruit" en "aan de slag" en reken uit dat het over een kleine anderhalve maand allemaal weer gebakken lucht is, niet zo fris meer....

Ik zie lijdzaam toe hoe de beloftes en de verwijten elkaar afwisselen terwijl ik ook liever mijn aandacht zou willen richten op de schonere dingen in het leven.Ik zweef niet, stem doorgaans steeds wel op dezelfde club, al heb ik zoals iedere keer weer behoorlijke moeite met het kiezen voor iets dat nooit meer dan een compromis kan zijn, en vervul daarmee mijn zogenaamde burgerplicht.
Ik ga zelfs een hele nacht werken bij het stembureau in dit gehucht, om aan mijn pupillen dinsdag en daarna uit te kunnen leggen hoe het allemaal werkt, ook als er geen vragen zijn...
Democratie live om het vervolgens uit te zitten, tussen de dagelijkse beslommeringen door. Misschien dat het volgende kabinet voor het eerst in bijna veertien jaar, na zeven keer gevallen te zijn, de rit zelf een keertje uit zit.
Wie weet.

No comments: