Monday, February 11, 2013

Sede vacante, alaaf !

Voor het eerst sinds de dertiende eeuw besluit een paus terug te treden. Celestinus V trad ooit terug omdat hij de machtspelletjes in het vaticaan niet trok. Dat zou zo maar eens ook het geval kunnen zijn bij deze paus. Zijn butler is tenslotte opvallend mild gestraft voor de informatie die hij allemaal heeft doorverkocht. Iedereen heeft zijn prijs...Naar verluidt had hij zo'n verdriet over de teloorgang van zijn geliefde moederkerk dat hij de Paus heeft willen ontmaskeren als een slappe amateur die het allemaal niet meer kon aansturen. Het onderwerp van de gelekte brieven? Spanningen in de top van het Vaticaan. Die spanning komt niet uit de lucht vallen, schandalen en onhandige opmerkingen achtervolgen deze paus al sinds zijn inwijding. Financieel was het een zooitje, deze paus was een theoloog en geen manager. En dan uitgerekend op vastenavond, tenslotte het grootste katholieke feest, en niet op as-woensdag, besluit deze Paus zijn zetel vrij te geven. 



Maar wat nu? Zijn zegelring wordt nu niet vernietigd, want hij is niet dood, hij twittert nog. De camerlengo neemt wel zijn honeurs waar, maar wat is verder eigenlijk het protocol bij een paus die de handdoek in de ring gooit? Gaat hij nu net als bij een carnavals-prinsenproclamatie die muts zelf op iemands hoofd zetten? 
De reden die hier opgevoerd wordt is grote flauwekul. Welke krachten er werkzaam zijn in dit meest ondoorzichtige bolwerk van macht zal altijd obscuur blijven. Als de gezondheid opgevoerd wordt, zelfs als dit een eufemisme is voor dementie, dan zou het toch nog steeds een primeur zijn. Een slechte gezondheid is nooit een beletsel geweest om zo iemand tegen beter weten in maar in functie te houden. De vorige paus heeft als een sokpop onderuitgezakt zijn dagen moeten leven tot hij stierf, en dat is ook gebruikelijk. Het abdiceren van de paus is een nieuw fenomeen, waar we sinds de middeleeuwen niet meer mee geconfronteerd zijn. De volgende zou wel eens de eerste Afrikaanse paus kunnen worden. Het Italiaanse deel van het Vaticaan is namelijk te veel verdeeld om er onderling uit te komen en de "macht weer te grijpen".
Dat wordt één groot feest: nog conservatiever en nog minder empathie met een veranderende wereld, dus nog meer leegloop. Ik zou zeggen: naar de ratsmodee ermee. Wellicht wordt dit maar een tussenpaus, tot de top van het Vaticaan er uit is en weer iemand daar neer zet die zijn dagen gewoon uitzit. Sede vacante, Alaaf! Wachten op de witte rook. 


No comments: