Over alles wat er geregeld zou worden maar nu toch niet geregeld wordt?
Omdat het niet kan.
Omdat wat er "geregeld moet worden" allemaal onder Staatsrecht valt en dat laatste kan je niet zomaar opheffen, dat zou van ons land een ex-democratie maken. Staatsinrichting les 1.
Ziekenhuizen en zorgverzekeraars bepalen tegenwoordig zelf of ziekenhuizen open en dicht blijven, of afdelingen sluiten, of verzekeringen de kosten overnemen voor bepaalde behandelingen, dat heet privatisering, Economie les 1. Hetzelfde geldt voor bedrijven die post bezorgen. Als je ze niet betaalt gaan ze ook niet doen wat je wil. Economie les 2.
Internationale verdragen kun je niet zomaar uitzetten met een knopje. Dus iemand zal iets moeten doen met alle poep die koeien in ons land produceren. Als niemand iets nieuws verzint dat zou kunnen werken, zul je moeten doen wat al bedacht was. Iemand zal vluchtelingen toch moeten huisvesten, want ze draaien niet om naar oorlogsgebied als dat op een bord gevraagd wordt te doen. Een opt-out voor van alles nadat je eerst allerlei subsidiegeld hebt geïncasseerd is een beetje gek en wordt dus niet serieus op een agenda gezet. Hoe hard je ook roept dat je zelf het beleid bent. Meepraten in een club waar je geen contributie meer voor wilt betalen is vrij ongebruikelijk. Een clubje handhaven zonder leden, en dat clubje vervolgens laten freewheelen als regeringspartij is ook een beetje vreemd. En eigenlijk niet valide. Politicologie les 1. En deadlines kun je niet eindeloos blijven oprekken, HR les 3.
Nog eentje uit Staatsinrichting les 1: Noodwetten willen instellen omdat dan alles lekker snel gaat en je niet zo saai over allerlei zaken hoeft te vergaderen vereist toestemming van de hele tweede Kamer en de Eerste, jammer hè, dat we daar ook een grondwet voor hebben die je niet zomaar kan afschaffen. Lastig, regeren aan de hand van afspraken, het zou zoveel gemakkelijker zijn als we iedereen gewoon kunnen passeren, inclusief een gekozen Parlement, en gewoon doen waar we zin in hebben.
Bent u al teleurgesteld over de vrijheid van die partij die het steeds over vrijheid heeft? Er mag namelijk opeens een heleboel niet of nog steeds niet. Ik mag niet over mijn eigen lichaam beschikken als ik geen plasser heb. Ik mag niet over mijn eigen lichaam beslissen als ik een plasser wil. Er mag een heleboel niet gezegd worden en er mag tegen een heleboel niet meer gedemonstreerd worden. Weer lekker hard rijden op de snelweg gaat niet door, want de wegen zijn hier overal te kort. Hard rijden op fietspaden en stoepen mocht al niet, fatbikes worden voortaan in hun snelheid beperkt en met een helmplicht gepromoveerd tot snorfietsen voor luie kinderen, verkeersboetes gaan omhoog, en er is bij lange na niet genoeg volk om het allemaal te handhaven, dus het zal verder niemand boeien. Maar je hoort Henk en Ingrid al klagen dat er ook niets meer mag, dat je ook niets meer mag zeggen en dat ook dit weer van ons afgepakt wordt. Bovendien bij andere mensen die iets verkeerd doen graag handhaven, zware straffen zoals gevraagd, maar eh...bij de anderen dus, ofzoiets. Dat is de vrijheid waar ze het de hele tijd over hadden. Vrij om te doen en zeggen wat je wil. Ja, wij, niet die anderen...daar heb je ze weer.
De meeste huizen, de meeste vergunningen, de meeste genotsartikelen, verzekeringen, de kosten van levensonderhoud, verkeersovertredingen, basic levensbehoeften worden duurder dan de Koh I Noor-diamant, want...vrijheid! Voor ondernemers en de grootindustrie. Hoe is het mogelijk dat die mensen in het kabinet de helden zijn van "rechts werkend Nederland" als ze datzelfde werkend Nederland al 20 jaar in hun pak aan het naaien zijn waar ze bij staan. Willen ze daar de "linkse" oppositie de schuld van gaan geven over een paar jaar? Hoe dan? Het maakt trouwens niet uit wat je er van zegt, hoe vaak je het uitlegt wie wat doet of zegt, het electoraat blijft volharden in het credo; "ik geloof wat ik geloof"...
Hebt u al opgezocht wat een kamerlid per maand verdient? Realiseert u zich dat u voor die loonpost opdraait? Hebt u al het idee dat de sterkste schouders de zwaarste lasten aan het dragen zijn?
Niet gehinderd door enige kennis van zaken klossen onze bewindspersonen, als waardige afspiegeling van het kiezerspubliek, al dan niet lid van een partij, al dan niet met een terechte titel of academische graad, mopperend op hun rubberlaarsjes door de vette klei van ons kikkerlandje, klagend dat er zooooveel is wat ze moeten doen en weten, dat strookte allemaal helemaal niet met hun verwachtingen. Zoooo gemeen allemaal...en vooral vervelend.
Ik ben overigens absoluut niet teleurgesteld. Alles wat er nu gebeurt strookt in zijn geheel met de verwachtingen die ik had van deze clusterfuck die zich regering noemt.
No comments:
Post a Comment