Z Z M.

Vandaag was de kortste dag.
Zo voelt het echter helemaal niet.
Misschien komt het omdat ik bijna niet meer weet hoe het is om een hele nacht door te slapen.
Het ene virus na het andere wandelt hier binnen.
En ieder virus reageert even vreugdevol op mij.
"Hey hallo schatje, heb ik jou al gehad?..."
Ik ben ondertussen een wandelende huisapotheek.
Ik moet het nog een week volhouden.
Twee kerstvieringen lang om precies te zijn.
Daarna mag ik gracieus instorten.
Met veel ouderwetse zwart wit films en allerlei jaaroverzichten.
Warme wijn en bescheiden hoeveelheden lekker voedsel.
En dan ben ik gewoon tot nader order "ziek, zwak en misselijk".