Nothing personal.

Ik doe het gewoon.
Ik doe gewoon niet meer mee.
Na jaren twijfelen, en tot voor kort niet genoeg sterke argumenten wellicht, heb ik besloten het gewoon niet meer te doen.
Ik stuur niks meer.
Althans niet naar de mensen die ik amper ken, en zij mij ook niet.
En niet naar de mensen die ik dagelijks zie, of gewoon kan bellen of een hand kan geven.
En niet om redenen van beleefdheid.
En niet omdat ik vorig jaar eentje van hun had...
Ik stuur alleen nog die mensen iets, die ik echt mis als ze er niet zijn, en omdat ik het meen als ik ze een gelukkig nieuwjaar wens, en bellen misschien te duur is vanwege de afstand...maar zelfs dat laatste is geen echte reden meer.
En dit alles ook naar aanleiding van het feit dat er geen kaarten te krijgen zijn met alleen "een gelukkig nieuwjaar" erop, laat staan een originelere tekst.
Dan gaan we ze meestal zelf maar in elkaar knutselen.
Met als gevolg dat hier wat afgechagerijnd wordt, want de printer drukt niet mooi genoeg de foto van de kids met hun sterretjes af, we zijn eigenlijk ook al veel te laat (dat is waarschijnlijk ook de reden waarom bij ons in november al de kerstkaarten binnenstromen...) en waar liggen al die f***ing adressen nou ook alweer...en moet jouw lijstje ook nog?
Dus ik hak gewoon de knoop door.
Riskeer gewoon dat mensen zich gebruskeerd voelen, en met strakke bekkies besluiten ons dan volgend jaar ook niks meer te sturen, want je krijgt toch niks terug.
Ik maak er gewoon een spel van, "Zal er dit jaar wel of geen kaartje zijn?", dat houdt het misschien een beetje spannend.
En mochten er mensen zijn voor wie de kerstkaart het ultieme bewijs is dat ze er aan toe doen, en me toch willen laten weten dat ze het niet sjiek vinden dat ze na jaren trouwe kaartdienst van mij niets hebben gekregen, zal ik ze uitleggen dat ik vanaf nu dat geld liever aan iets zinvollers besteed.
Don't take it personal, I still love you all...
Heb het goed in 2005!